เมนูปิด

กฎกระทรวง

ฉบับที่ 223 (พ.ศ. 2542)

ออกตามความในประมวลรัษฎากร

ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร

 

---------------------------------------------

 

                อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 4 แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 20) พ.ศ.2513 และมาตรา 42(17) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 10) พ.ศ.2496 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้

 

                ให้ยกเลิกความใน (ข) ใน (30) ของข้อ 2 แห่งกฎกระทรวง ฉบับที่ 126 (พ.ศ.2509) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวง ฉบับที่ 196 (พ.ศ.2538) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน

 

                “(ข) ผลประโยชน์ที่ได้จากการโอนตั๋วเงินหรือตราสารแสดงสิทธิในหนี้ใด ๆ ที่บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลหรือนิติบุคคลอื่นเป็นผู้ออก ทั้งนี้ เฉพาะตั๋วเงินหรือตราสารแสดงสิทธิในหนี้ที่ไม่มีดอกเบี้ย”

 

ให้ไว้ ณ วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2542

 

ธารินทร์ นิมมานเหมินท์

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง

 

___________________________________________________________________

 

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่ได้มีการกำหนดให้เงินได้พึงประเมินที่เป็นผลประโยชน์ที่ได้จากการโอนตั๋วเงินหรือตราสารแสดงสิทธิในหนี้ที่บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลหรือนิติบุคคลอื่นเป็นผู้ออกทั้งประเภทที่มีส่วนลดหรือที่มีดอกเบี้ย เป็นเงินได้พึงประเมินที่ได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ จึงเป็นช่องทางให้มีการหลีกเลี่ยงการเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาจากดอกเบี้ยของตั๋วเงินหรือตราสารแสดงสิทธิในหนี้ โดยผู้ถือตั๋วเงินหรือตราสารแสดงสิทธิในหนี้โอนเปลี่ยนมือก่อนวันครบกำหนดตามสัญญา เพื่อทำให้ไม่ต้องเสียภาษีเงินได้ในผลประโยชน์ส่วนที่เป็นดอกเบี้ยของตั๋วเงินหรือตราสารดังกล่าว ดังนั้น เพื่อเป็นการปรับปรุงการจัดเก็บภาษีให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น สมควรกำหนดให้เงินได้พึงประเมินเฉพาะที่เป็นผลประโยชน์ที่ได้จากการโอนตั๋วเงินหรือตราสารแสดงสิทธิในหนี้ใด ๆ ที่ไม่มีดอกเบี้ยเพียงอย่างเดียว เป็นเงินได้พึงประเมินที่ได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ จึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้

 

(ร.จ.ฉบับกฤษฎีกา เล่ม 116 ตอนที่ 70 ก วันที่ 4 สิงหาคม 2542)

 

ปรับปรุงล่าสุด: 10-02-2022