| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/3538 |
| วันที่ | : 2 พฤษภาคม 2545 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาของพนักงานประจำสาขาในต่างประเทศ |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 41 วรรคหนึ่ง |
| ข้อหารือ | : กรณีนาย ก. นาย ข. และนาย ค. ซึ่งเป็นพนักงานของบริษัท อ. ตั้งขึ้นตามกฎหมายไทย และประกอบกิจการในประเทศไทย ได้เปิดสาขาในประเทศฟิลิปปินส์ เพื่อดำเนินกิจการก่อสร้าง สำนักงานใหญ่ของบริษัทฯ ในประเทศไทยได้ส่งบุคคลทั้งสามไปปฏิบัติงานในประเทศฟิลิปปินส์ และได้จ่าย เงินเดือนหรือค่าจ้างทั้งหมดเข้าบัญชีเงินฝากในประเทศไทย พนักงานดังกล่าวได้เดินทางมาเยี่ยม ครอบครัวในประเทศไทยปีละ 2 ครั้ง ๆ ละไม่เกิน 15 วัน และเดินทางมาติดต่องานที่สำนักงานใหญ่ บ้าง รวมกันแล้วประมาณปีละ 50 - 60 วัน ซึ่งรวมกันแล้วไม่ถึง 180 วันในปีภาษี บริษัทฯ นายจ้างได้ หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายและนำส่งในประเทศไทยแล้ว นอกจากนั้นบุคคลทั้งสามยังต้องเสียภาษีเงินได้ให้ กับประเทศฟิลิปปินส์ตามกฎหมายของประเทศฟิลิปปินส์ด้วย จากข้อเท็จจริงดังกล่าวสำนักงานฯ จึงขอ หารือว่า พนักงานดังกล่าวมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในประเทศไทยหรือไม่ |
| แนววินิจฉัย | : กรณีสำนักงานใหญ่ของบริษัทฯ เป็นผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) แห่ง ประมวลรัษฎากร ให้แก่พนักงานที่ปฏิบัติงานในต่างประเทศ เข้าบัญชีเงินฝากในประเทศไทยโดยตรงเข้า ลักษณะเป็นเงินได้เนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย ซึ่งผู้มีเงินได้อยู่ในบังคับต้องเสีย ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาตามมาตรา 41 วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น สำนักงานใหญ่ ผู้จ่ายเงินได้จึงมีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50(1) แห่ง ประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | : 65/31403 |