ห้างหุ้นส่วนจำกัดธาราวู้ด ที่ 1 กับพวก

โจทก์ฟ้องเรียกคืนเงินภาษีที่ได้รับคืนไปโดยไม่มีสิทธิรับคืนจากจำเลยที่ 1 เนื่องจากโจทก์ตรวจสอบการขอคืนภาษีของจำเลยที่ 1 พบว่าจำเลยที่ 1 แสดงรายได้จากการขายสินค้าต่ำไป โดยแสดงราคาขายและราคาซื้อไม่เป็นไปตามรายการซื้อขายจริง จึงปรับปรุงเพิ่มต้นทุนและนำมูลค่าสินค้าในแต่ละเดือนภาษีมาคำนวณภาษีขายให้ถูกต้อง พบว่าจำเลย ที่ 1 ยังมีภาษีมูลค่าเพิ่มต้องชำระเพิ่มอีกในบางเดือน และบางเดือนมีสิทธิขอคืนได้บางส่วนเท่านั้น เงินภาษีที่จำเลยที่ 1 ขอคืนไปจึงไม่ถูกต้อง เจ้าพนักงานประเมินจึงแจ้งให้จำเลยที่ 1 ส่งคืนเงินภาษีอากร ที่ได้รับคืนไปโดยไม่มีสิทธิรับคืนหรือรับคืนเกินไป จำเลยที่ 1 เห็นว่าการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินไม่ถูกต้อง จึงได้อุทธรณ์การประเมินต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ และคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ยังไม่วินิจฉัยคำอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 โจทก์จึงยังไม่มีสิทธินำคดีมาฟ้อง ต้องรอฟังคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ก่อน เนื่องจากคำสั่งของเจ้าพนักงานประเมินอาจถูกแก้ไขเปลี่ยนแปลงโดย คำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ และแม้จะปรากฏในอุทธรณ์ของโจทก์ว่าคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ได้มีคำวินิจฉัยชี้ขาดอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 แล้ว เมื่อวันที่ 18 มีนาคม 2545 ว่าการประเมินภาษีมูลค่าเพิ่มของเจ้าพนักงานประเมินชอบและเป็นธรรมแล้ว ก็ไม่ทำให้ฟ้องที่ไม่ชอบมาตั้งแต่ต้นกลับเป็นฟ้องที่ชอบได้