กฎ  ก.พ.ฉบับที่  14  (พ.ศ.  2539)

ออกตามความในพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535

ว่าด้วยการเลื่อนขั้นเงินเดือน

___________________

                      อาศัยอำนาจตามความในมาตรา  8 (5)  และมาตรา  72  แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2535  ก.พ.  จึงออกกฎ ก.พ. ซึ่งได้รับอนุมัติจากคณะรัฐมนตรีไว้ดังต่อไปนี้

                      ข้อ  1   กฎ ก.พ. นี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

                      ข้อ  2  ให้ยกเลิกความใน (8)  ของข้อ 6  แห่งกฎ ก.พ. ฉบับที่ 10  (พ.ศ.  2538)   ออกตามความในพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.  2535  ว่าด้วยการเลื่อนขั้นเงินเดือน   และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน

                       “(8)   ในรอบปีที่แล้วมาต้องมีเวลาปฏิบัติราชการสิบสองเดือน  โดยไม่มีวันลาเกินกว่า  สี่สิบห้าวัน  แต่ไม่รวมถึงวันลาดังต่อไปนี้

                                     (ก)       ลาอุปสมบท  หรือลาไปประกอบพิธีฮัจย์  ณ  เมืองเมกกะ  ประเทศซาอุดิอาระเบีย 

เฉพาะวันลาที่มีสิทธิได้รับเงินเดือนระหว่างลาตามกฎหมายว่าด้วยการจ่ายเงินเดือน

                                     (ข)       ลาคลอดบุตรไม่เกินเก้าสิบวัน

                                     (ค)       ลาป่วยซึ่งจำเป็นต้องรักษาตัวเป็นเวลานานไม่ว่าคราวเดียวหรือหลายคราวรวมกันไม่เกินหนึ่งร้อยยี่สิบวันทำการ

                                     (ง)       ลาป่วยเพราะประสบอันตรายในขณะปฏิบัติราชการตามหน้าที่หรือในขณะเดินทางไปหรือกลับจากปฏิบัติราชการตามหน้าที่

                                     (จ)       ลาพักผ่อน

                                     (ฉ)      ลาเข้ารับการตรวจเลือกหรือเข้ารับการเตรียมพล

                                     (ช)       ลาไปปฏิบัติงานในองค์การระหว่างประเทศ

การนับจำนวนวันลาไม่เกินสี่สิบห้าวันสำหรับวันลากิจส่วนตัวและวันลาป่วยที่ไม่ใช่วันลา

ป่วยตาม (ง)  ให้นับเฉพาะวันทำการ”

                      ข้อ  3   ให้ยกเลิกความในข้อ  10  และข้อ  12  แห่งกฎ ก.พ.  ฉบับที่  10  (พ.ศ. 2538)  ออกตามความในพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน  พ.ศ.  2535  ว่าด้วยการเลื่อนขั้นเงินเดือน  และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน

                       “ข้อ 10   การพิจารณาผลการปฏิบัติงาน   ให้นับช่วงเวลาการปฏิบัติราชการและการปฏิบัติงานในองค์การระหว่างประเทศตามข้อ  6(8) (ซ)  ในรอบปีที่แล้วมาเป็นเกณฑ์  เว้นแต่ผู้อยู่ในหลักเกณฑ์ตามข้อ  6 (5)  หรือ (6)  ให้นับช่วงเวลาปฏิบัติราชการไม่น้อยกว่าแปดเดือนเป็นเกณฑ์พิจารณา

                      ในกรณีที่ข้าราชการพลเรือนสามัญผู้ใดโอน  เลื่อนตำแหน่ง  ย้าย  สับเปลี่ยนหน้าที่  ไปช่วยราชการในต่างกระทรวง   ทบวง   กรม   ได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติงานนอกเหนือหน้าที่หรืองานพิเศษอื่นใด  หรือลาไปปฏิบัติงานในองค์การระหว่างประเทศตามข้อ  6 (8)  (ซ)  ในรอบปีที่แล้วมา   ให้นำผลการปฏิบัติราชการและการปฏิบัติงานของผู้นั้นทุกตำแหน่งและทุกแห่งมาประกอบการพิจารณาด้วย

                      ข้อ  12   การพิจารณาเลื่อนขั้นเงินเดือนประจำปีให้แก่ข้าราชการพลเรือนสามัญซึ่งในรอบปีที่แล้วมาได้รับอนุญาตให้ลาไปปฏิบัติงานในองค์การระหว่างประเทศตามข้อ  6 (8) (ซ)   ให้ผู้มีอำนาจสั่งเลื่อนขั้นเงินเดือนพิจารณาสั่งเลื่อนได้ปีละไม่เกินหนึ่งขั้นเมื่อผู้นั้นกลับมาปฏิบัติหน้าที่ราชการ     โดยให้สั่งเลื่อนย้อนหลังไปในแต่ละปีที่ควรจะได้เลื่อน   ทั้งนี้  ให้มีการประเมินผลการปฏิบัติงานตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่อธิบดีผู้บังคับบัญชากำหนด”

                                       ให้ไว้  ณ  วันที่  16  พฤศจิกายน  พ.ศ.  2539

                                                                                (ลงชื่อ)                        บรรหาร  ศิลปอาชา

                                                                                                            (นายบรรหาร   ศิลปอาชา)

                                                                                                                       นายกรัฐมนตรี

                                                                                                                        ประธาน ก.พ.

บันทึกหลักการและเหตุผล

ประกอบร่างกฎ  ก.พ.  ฉบับที่ 14  (พ.ศ. 2539)

ออกตามความในพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.  2535

ว่าด้วยการเลื่อนขั้นเงินเดือน

____________________

หลักการ

                      แก้ไขเพิ่มเติมหลักเกณฑ์และวิธีการในการพิจารณาเลื่อนขั้นเงินเดือนข้าราชการพลเรือนสามัญเกี่ยวกับสิทธิการลาคลอดบุตรให้สอดคล้องกับระเบียบว่าด้วยการลาของข้าราชการ

เหตุผล

                      โดยที่ระเบียบว่าด้วยการลาของข้าราชการ พ.ศ. 2535     ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยระเบียบว่าด้วยการลาของข้าราชการ (ฉบับที่  2)  พ.ศ.  2539   กำหนดให้ข้าราชการมีสิทธิลาคลอดบุตรโดยได้รับเงินเดือนครั้งหนึ่งได้ไม่เกินเก้าสิบวัน  และได้ยกเลิกสิทธิการลากิจส่วนตัวเพื่อเลี้ยงดูบุตรต่อเนื่องจากการลาคลอดโดยได้รับเงินเดือนไม่เกินสามสิบวันทำการ  เพื่อให้หลักเกณฑ์ในการพิจารณาเลื่อนขั้นเงินเดือนประจำปีของข้าราชการพลเรือนสามัญมีความสอดคล้องกับระเบียบดังกล่าว  จึงจำเป็นต้องออกกฎ ก.พ. นี้

หมายเหตุ 1.  นำส่งโดยหนังสือสำนักงาน ก.พ.  ที่ นร 0708.1/ ว 25  วันที่  17  ธันวาคม  2539

                                2. ประกาศราชกิจจานุเบกษา    ฉบับกฤษฎีกา   เล่ม  113   ตอนที่  71  ก  วันที่  28 

      พฤศจิกายน  2539