เมนูปิด

ข้อ 16
ค่าป่วยการของกรรมการ

 

1.             ค่าป่วยการของกรรมการ และเงินที่ชำระอย่างอื่นอันคล้ายคลึงกัน ซึ่งผู้มีถิ่นที่อยู่ใน รัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งได้รับในฐานะที่เป็นสมาชิกในคณะกรรมการอำนวยการของ บริษัทซึ่งเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งให้เก็บภาษีได้ในอีกรัฐหนึ่งนั้น

 

2.             เงินเดือน ค่าจ้าง หรือค่าตอบแทนอย่างอื่นที่คล้ายคลึงกัน ซึ่งผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งได้รับในฐานะที่เป็นเจ้าหน้าที่ในตำแหน่งบริหารระดับสูงของบริษัทซึ่งเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง อาจเก็บภาษีได้ในรัฐอีกรัฐหนึ่งนั้น

 

 

ข้อ 17
นักแสดงและนักกีฬา

1.             โดยไม่ต้องคำนึงถึงบทบัญญัติในข้อ 14 และ 15 เงินได้ที่ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งได้รับในฐานะนักแสดง อาทิ นักแสดงละคร ภาพยนตร์ วิทยุ หรือโทรทัศน์ หรือนักดนตรีหรือในฐานะนักกีฬา จากกิจกรรมส่วนบุคคลของตนที่กระทำในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง อาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งนั้น

 

2.             ในกรณีเงินได้ในส่วนที่เกี่ยวเนื่องกับกิจกรรมส่วนบุคคลที่กระทำโดยนักแสดงหรือนักกีฬา มิได้เกิดขึ้นกับตัวนักแสดงหรือนักกีฬา แต่เกิดขึ้นกับบุคคลอื่น โดยไม่ต้องคำนึงถึงบทบัญญัติของข้อ 7, 14 และ 15 เงินได้นั้นอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กิจกรรมนั้นๆของนักแสดง หรือนักกีฬาได้กระทำขึ้น

 

3.             บทบัญญัติของวรรค 1 และ 2 จะไม่ใช้บังคับกับค่าตอบแทนหรือกำไร ค่าจ้าง เงินเดือน หรือเงินได้อื่นๆที่ลักษณะคล้ายกันที่ได้รับจากกิจกรรม ซึ่งกระทำในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง โดยนักแสดงหรือนักกีฬา ถ้าการมาเยือนรัฐนั้นได้รับการอุดหนุนเป็นส่วนใหญ่จากกองทุน สาธารณะของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง รวมทั้งองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นหรือองค์กรตามกฎหมายนั้น

 

4.             โดยไม่ต้องคำนึงถึงบทบัญญัติของข้อ 7 ในกรณีกิจกรรมต่างๆที่กล่าวถึงในวรรค 1 ได้จัดให้มีขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง โดยวิสาหกิจของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง กำไรซึ่งวิสาหกิจ เช่นว่านั้นได้รับจากการจัดให้มีกิจกรรมเหล่านี้ขึ้น อาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก เว้นแต่วิสาหกิจนั้นได้รับการอุดหนุนเป็นส่วนใหญ่จากกองทุนสาธารณะของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง รวมทั้งองค์การบริหารส่วนท้องถิ่น หรือองค์กรตามกฎหมาย ในส่วนที่เกี่ยวกับบทบัญญัติของกิจกรรมเช่นว่านั้น

 

 

ข้อ 18
เงินบำนาญ

1.             ภายใต้บังคับแห่งบทบัญญัติของวรรค 2 ของข้อ 19 เงินบำนาญและค่าตอบแทนอื่นที่คล้ายคลึงกันสำหรับการจ้างแรงงานที่ผ่านมาแล้ว จ่ายให้แก่ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง จะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐหนึ่งนั้น

 

2.             โดยไม่คำนึงถึงบทบัญญัติของวรรค 1 เงินบำนาญ และค่าตอบแทนอื่นที่คล้ายคลึงกันได้รับ โดยผู้ที่มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง อาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง ถ้าการจ่ายเงินนั้นตกเป็นภาระแก่วิสาหกิจของอีกรัฐหนึ่งนั้น หรือแก่สถาน ประกอบการถาวรที่ตั้งอยู่นั้น

 

 

ข้อ 19
งานรัฐบาล

1.             ก)            ค่าตอบแทนนอกเหนือจากเงินบำนาญที่จ่ายโดยรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง หรือองค์ การบริหารส่วน

                               ท้องถิ่นของรัฐผู้ทำสัญญารัฐนั้นให้แก่บุคคลธรรมดาในส่วนที่เกี่ยวกับบริการที่ให้แก่รัฐหรือผู้มี

                               อำนาจนั้น จะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐนั้น

 

                ข)            อย่างไรก็ตาม ค่าตอบแทนเช่นว่านั้นจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งเท่านั้น ถ้า

                               หากบริการนั้นได้เกิดขึ้นในรัฐนั้น และบุคคลธรรมดาผู้นั้นเป็น ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้นผู้ซึ่ง

 

                                (1)                เป็นคนชาติของรัฐนั้น หรือ

 

                                (2)                มิได้เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้นเพียงเพื่อมุ่งประสงค์ที่จะให้บริการนั้น

 

2.             ก)            เงินบำนาญใดๆที่จ่ายโดยหรือจ่ายจากกองทุนที่ก่อตั้งขึ้นโดยรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง หรือ

                               องค์การบริหารส่วนท้องถิ่นของรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งนั้นให้แก่บุคคลธรรมดาใดๆที่เกี่ยวกับบริการ

                               ที่ให้แก่รัฐหรือผู้มีอำนาจนั้น จะเก็บภาษีได้ เฉพาะในรัฐนั้นเท่านั้น

 

                ข)            อย่างไรก็ตาม เงินบำนาญนั้นจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง ถ้าบุคคลธรรมดา

                               นั้นเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่และเป็นคนชาติของรัฐนั้น

 

3.             บทบัญญัติของข้อ 15, 16 และ 18 จะใช้บังคับแก่ค่าตอบแทนหรือเงินบำนาญที่เกี่ยวกับการให้บริการที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจใดๆที่ดำเนินการโดยรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง หรือองค์การบริหารส่วนท้องถิ่น นั้น

 

 

ข้อ 20
นักศึกษา

                บุคคลธรรมดาผู้ซึ่งเป็นหรือเคยเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งอยู่ก่อนที่จะไปเยือนรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งและอยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรกนั้น บุคคลนั้นมีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อ

 

                (ก)               เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัย หรือสถาบันการศึกษาอื่นใดที่เป็นที่ยอมรับ หรือ

 

                (ข)               เข้ารับการฝึกอบรมเพื่อให้มีคุณสมบัติที่จะประกอบวิชาชีพ หรือการค้า หรือ 

 

                (ค)               เข้าศึกษาหรือดำเนินการค้นคว้าวิจัย โดยเป็นผู้ได้รับทุน เงินอุดหนุน หรือรางวัลจากองค์การ

                                   รัฐบาล การศาสนา การกุศล วิทยาศาสตร์วรรณคดี หรือการศึกษาจะได้รับยกเว้นภาษีในรัฐที่

                                   กล่าวถึงรัฐแรก

 

                                   (1)                เงินทั้งปวงที่ส่งจากต่างประเทศเพื่อความมุ่งประสงค์ในการครองชีพ การศึกษา

                                                       การเล่าเรียน การค้นคว้าวิจัย หรือการฝึกอบรม

 

                                   (2)                จำนวนเงินทุน เงินอุดหนุน หรือเงินรางวัล และ

 

                                   (3)                เงินได้จากการให้บริการส่วนบุคคลในรัฐนั้น แต่มีเงื่อนไขว่าเงินได้นั้นต้องจำเป็น

                                                       สำหรับการครองชีพและการศึกษาของผู้นั้น

 

 

ปรับปรุงล่าสุด: 08-12-2011