เมนูปิด

ข้อ 21

งานรัฐบาล

 

1.             (ก)          ค่าตอบแทนนอกเหนือจากเงินบำนาญที่จ่ายโดยรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งหรือส่วนราชการ หรือองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นของรัฐผู้สัญญารัฐนั้นให้แก่บุคคลธรรมดาในส่วนที่เกี่ยวกับบริการที่ให้แก่รัฐนั้น หรือส่วนราชการหรือองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นนั้น จะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐนั้น

 

                 (ข)          อย่างไรก็ตาม ค่าตอบแทนดังกล่าวจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งเท่านั้น ถ้าหากบริการนั้นได้เกิดขึ้นในอีกรัฐหนึ่งนั้น และบุคคลธรรมดาผู้นั้นเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้นผู้ซึ่ง

 

                                 (1)          เป็นคนชาติของรัฐนั้น หรือ

 

                                 (2)          มิได้เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้นเพียงเพื่อมุ่งประสงค์ที่จะให้บริการนั้น

 

2.             (ก)          เงินบำนาญใดๆ ที่จ่ายโดยหรือจ่ายจากกองทุนที่ก่อตั้งขึ้นโดยรัฐ ผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งหรือส่วนราชการหรือองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นของรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งนั้นให้แก่บุคคลธรรมดาใดๆ ที่เกี่ยวกับบริการที่ให้แก่รัฐนั้น หรือส่วนราชการหรือองค์การบริหารของรัฐ นั้น จะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐนั้นเท่านั้น

 

                 (ข)          อย่างไรก็ตาม เงินบำนาญนั้นจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง ถ้าบุคคลธรรมดานั้นเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่และเป็นคนชาติของอีกรัฐหนึ่งนั้น

 

3.             บทบัญญัติของข้อ 16 (บริการส่วนบุคคลที่ไม่เป็นอิสระ) ข้อ 17 (ค่าป่วยการกรรมการ) และข้อ 20 (เงินบำนาญและสวัสดิการสังคม) จะใช้บังคับแก่ค่าตอบแทน และเงินบำนาญที่เกี่ยวกับการให้บริการที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจใดๆ ที่ดำเนินการโดยรัฐ ผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งหรือส่วนราชการหรือองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นของรัฐนั้น

 

 

ข้อ 22

นักเรียนและผู้รับการฝึกอบรม

 

1.             (ก)          บุคคลธรรมดาในขณะที่มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง เป็นผู้อยู่ชั่วคราวในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง และในการอยู่เป็นการชั่วคราวนั้น บุคคลฯนั้นมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อ

 

                                 (1)          เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยหรือสถาบันการศึกษาอื่นซึ่งเป็นที่ ยอมรับในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง

 

                                 (2)          เข้ารับการฝึกอบรมเพื่อให้มีคุณสมบัติที่จะประกอบวิชาชีพ หรือวิชาชีพเฉพาะ หรือ

 

                                 (3)          เข้าศึกษาหรือดำเนินการค้นคว้าวิจัยโดยเป็นผู้ได้รับทุน เงินอุดหนุน หรือรางวัล จากองค์การรัฐบาล ศาสนา การกุศล วิทยาศาสตร์ วรรณกรรม หรือการศึกษาจะได้รับยกเว้นภาษีในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งในส่วนที่เกี่ยวข้องกับจำนวนที่ระบุในอนุวรรค (ข) เป็นระยะเวลาไม่เกินห้าปีภาษีนับจากวันที่ผู้นั้นเข้ามาในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง

 

                 (ข)          จำนวนที่ระบุในอนุวรรค (ก) คือ

 

                                 (1)          รางวัลจากต่างประเทศเพื่อความมุ่งประสงค์ในการครองชีพ การศึกษา การเล่าเรียน การค้นคว้าวิจัย หรือการฝึกอบรมของผู้นั้นเอง

 

                                 (2)          ทุน เงินอุดหนุนหรือเงินรางวัล และ

 

                                 (3)          เงินได้จากบริการส่วนบุคคลที่ให้ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งในจำนวนไม่เกิน 3,000 ดอลล่าร์สหรัฐ หรือเป็นเงินไทยในจำนวนเทียบเท่ากันสำหรับปีภาษีใด ๆ

 

2.             บุคคลธรรมดาในขณะที่เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งเป็นผู้อยู่ชั่วคราวในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งและอยู่ชั่วคราวในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งนั้นในฐานะเป็นลูกจ้างของหรืออยู่ภายใต้สัญญากับผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก โดยมีวัตถุประสงค์หลักคือ

 

                 (ก)          ต้องการความชำนาญทางวิชาการ ทางวิชาชีพ หรือประสบการณ์ทาง ธุรกิจจากบุคคลนอกเหนือจากผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก หรือนอกเหนือจากบุคคลที่เกี่ยวเนื่องกับผู้มีถิ่นที่อยู่ดังกล่าว หรือ

 

                 (ข)          ศึกษาที่มหาวิทยาลัยหรือสถาบันการศึกษาอื่นใดที่ได้รับการรับรองในรัฐผู้ทำสัญญาอีก รัฐหนึ่งนั้น จะได้รับการยกเว้นภาษีโดยรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งสำหรับระยะเวลาไม่เกิน 12 เดือนติดต่อกัน ในส่วนที่เกี่ยวกับเงินได้จากการให้บริการส่วนบุคคลในจำนวนรวมกันไม่เกิน 7,500 ดอลล่าร์สหรัฐ หรือเป็นเงินไทย ในจำนวนเทียบเท่ากัน สำหรับ ปีภาษีใด ๆ โดยไม่รวมถึงค่าใช้จ่ายที่ชดเชยให้แก่บุคคลนั้น หรือค่าใช้จ่ายที่ตกเป็นภาระ ของบุคคลนั้น

 

3.             บุคคลธรรมดาในขณะที่เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งเป็นผู้อยู่ชั่วคราวในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง และอยู่ชั่วคราวในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งเป็นระยะเวลาไม่เกินหนึ่งปีในฐานะผู้เข้าร่วมโปรแกรมที่สนับสนุนโดยรัฐบาลของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งนั้น เพื่อมุ่งประสงค์หลักในการฝึกอบรม การวิจัย หรือการศึกษาจะได้รับยกเว้นภาษีโดยรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งในส่วนที่เกี่ยวกับเงินได้จากบริการ ส่วนบุคคลที่เกี่ยวกับการฝึกอบรม การวิจัย หรือการศึกษาดังกล่าวที่ได้กระทำในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งเป็นจำนวนรวมกันไม่เกิน 10,000 ดอลล่าร์สหรัฐ หรือเป็นเงินไทยในจำนวนเทียบเท่ากัน ในปีภาษีใดๆ โดยไม่รวมถึงค่าใช้จ่ายที่ชดเชยให้แก่บุคคลนั้น หรือค่าใช้จ่ายที่ตกเป็นภาระของบุคคลนั้น

 

4.             สิทธิประโยชน์ที่กำหนดภายใต้ข้อ 23 (ครู) และวรรค 1 ของข้อนี้ เมื่อถูกนำมารวมกันหรือขยายเพียงชั่วระยะเวลาดังกล่าวจะไม่เกิน 5 ปีภาษีนับจากวันที่เดินทางมาถึงของบุคคลธรรมดาผู้ขอรับสิทธิประโยชน์ดังกล่าว ตามที่อาจถูกกำหนดด้วยเหตุผลอันสมควรหรือประเพณีปฏิบัติเพื่อให้บังเกิดผลตามความมุ่งประสงค์ของการมาเยือนนั้นสิทธิประโยชน์ที่กำหนดภายใต้ข้อ 23 (ครู) จะไม่นำมาใช้กับบุคคลธรรมดา ถ้าระหว่างระยะเวลาก่อนหน้านั้น บุคคลธรรมดานั้นได้ใช้สิทธิประโยชน์ตามวรรค 1 ของข้อนี้

 

 

ข้อ 23

ครู

 

1.             บุคคลธรรมดาผู้ซึ่งไปเยือนรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง เป็นระยะเวลาไม่เกินสองปีเพื่อความมุ่งประสงค์ในการสอนหรือการวิจัยที่มหาวิทยาลัย วิทยาลัย หรือสถาบันการศึกษาอื่นซึ่งเป็นที่ยอมรับในรัฐนั้น และผู้ซึ่งก่อนหน้าที่จะไปเยือนเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง จะได้รับยกเว้นภาษีโดยรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรกสำหรับค่าตอบแทนจากการสอนหรือวิจัยสำหรับระยะเวลาไม่เกินสองปีนับจากวันที่ไปเยือนรัฐนั้นครั้งแรกเพื่อความประสงค์ดังกล่าว

 

2.             ข้อนี้จะใช้บังคับเฉพาะกับเงินได้จากการวิจัย ถ้าเพียงแต่การวิจัยเช่นว่านั้น ได้ดำเนินการโดยบุคคลธรรมดาเพื่อประโยชน์สาธารณะ และประการสำคัญไม่ได้ดำเนินการเพื่อประโยชน์ของเอกชนบางคนหรือเอกชนอื่น ๆ

 

 

ข้อ 24

เงินได้อื่นๆ

 

1.             บรรดารายการเงินได้ของผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งไม่ว่าเกิดขึ้นที่ใดซึ่งมิได้เกี่ยวข้องในข้อก่อน ๆ ของอนุสัญญานี้ ให้เก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐนั้น

 

2.             บทบัญญัติของวรรค 1 จะไม่ใช้บังคับกับเงินได้ นอกเหนือจากเงินได้จากอสังหาริมทรัพย์ดังที่ได้ระบุในวรรค 2 ของข้อ 6 (เงินได้จากอสังหาริมทรัพย์ (ที่ดิน)) ถ้าเจ้าของผลประโยชน์ของเงินได้นั้น เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งดำเนินธุรกิจในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งผ่านสถานประกอบการถาวรที่ตั้งอยู่ในรัฐนั้น หรือดำเนินการบริการส่วนบุคคลที่เป็นอิสระในอีกรัฐหนึ่งจากฐานประกอบการประจำที่ตั้งอยู่ในรัฐนั้น และสิทธิหรือทรัพย์สินในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเงินได้ที่จ่ายมีส่วนเกี่ยวข้องในประการสำคัญกับสถานประกอบการถาวรหรือฐานประกอบการประจำ ในกรณีดังกล่าวบทบัญญัติของข้อ 7 (กำไรจากธุรกิจ) หรือ ข้อ 15 (บริการส่วนบุคคลที่เป็นอิสระ) แล้วแต่กรณีจะใช้บังคับ

 

3.             แม้จะมีบทบัญญัติของวรรค 1 และ 2 รายการเงินได้ของผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับข้อก่อนๆ ของอนุสัญญานี้ และเกิดขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง อาจเก็บภาษีได้ในอีกรัฐหนึ่งนั้นด้วย

 

 

ข้อ 25

การบรรเทาภาระจากภาษีซ้อน

 

1.             ตามบทบัญญัติและภายใต้เงื่อนไขและข้อจำกัดของกฎหมายของประเทศสหรัฐ (ซึ่งอาจจะแก้ไขเป็นครั้งคราวโดยไม่เปลี่ยนแปลงหลักการสำคัญที่เกี่ยวข้อง) ประเทศสหรัฐจะยินยอมให้ผู้มีถิ่นที่อยู่หรือผู้มีสัญชาติของสหรัฐถือเป็นเครดิตต่อภาษีสหรัฐที่เก็บจากเงินได้

 

                 (ก)          ภาษีเงินได้ที่จ่ายให้ประเทศไทย โดยหรือในนามของผู้มีสัญชาติหรือผู้มีถิ่นที่อยู่ดังกล่าว และ

 

                 (ข)          ในกรณีของบริษัทสหรัฐผู้ถือหุ้นอย่างน้อยร้อยละ 10 ของหุ้นที่มีสิทธิออกเสียงของบริษัทที่เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศไทย และบริษัทสหรัฐได้รับเงินปันผลมาจากบริษัทดังกล่าว ภาษีเงินได้ที่จ่ายในประเทศไทยโดยหรือในนามของบริษัทผู้จ่ายเงินปันผลซึ่งเป็นภาษีในส่วนที่เกี่ยวข้องกับกำไรที่จ่ายเงินปันผลนั้น เพื่อความมุ่งประสงค์ของวรรคนี้ ภาษีที่ระบุในวรรค 1 (ข) และวรรค 2 ของ ข้อ 2 (ภาษีที่อยู่ในขอบข่าย) จะให้ถือเป็นภาษีเงินได้

 

2.             ตามบทบัญญัติและภายใต้ข้อจำกัดของกฎหมายของประเทศไทย (ซึ่งอาจจะแก้ไขเป็นครั้งคราวโดยไม่เปลี่ยนแปลงหลักการสำคัญที่เกี่ยวข้อง) ภาษีสหรัฐที่ต้องชำระในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเงินได้เกิดขึ้นในประเทศสหรัฐจะยอมให้ถือเป็นเครดิตต่อภาษีไทยที่ต้องชำระในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเงินได้นั้น เครดิตนั้นจะไม่เกินส่วนของภาษีไทยที่คำนวณไว้ก่อนการให้เครดิตตามจำนวนที่เหมาะสมจากรายการเงินได้นั้น บทบัญญัติของวรรคนี้ จะไม่ใช้บังคับในกรณีของเงินได้ที่ไม่ได้รับสิทธิประโยชน์ตามอนุสัญญานี้ภายใต้บทบัญญัติของข้อ 18 (การจำกัดสิทธิประโยชน์)

 

3.             เพื่อความมุ่งประสงค์ในการบรรเทาภาระจากภาษีซ้อนตามข้อนี้ เงินได้จะถือว่าเกิดขึ้นเฉพาะกรณีดังต่อไปนี้

 

                 (ก)          เงินได้ที่ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งได้รับ ซึ่งอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งตามนัยอนุสัญญานี้ (นอกเหนือจากเหตุผลแห่งการเป็นผู้มีสัญชาติตามนัยวรรค 2 ของข้อ 1 (ขอบข่ายด้านบุคคล)) จะถือว่าเกิดขึ้นในรัฐอีกรัฐหนึ่งนั้น

 

                 (ข)          เงินได้ที่ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง ซึ่งไม่อาจเก็บภาษีได้ในรัฐ ผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งตามนัยอนุสัญญานี้ จะถือว่าเกิดขึ้นในรัฐที่กล่าวถึงรัฐแรก แม้จะมีประโยคก่อนหน้านี้ การกำหนดแหล่งเงินได้เพื่อความมุ่งประสงค์ของข้อนี้จะอยู่ภายใต้หลักแหล่งเงินได้ในกฎหมายภายในของรัฐผู้ทำสัญญาทั้งสองซึ่งใช้บังคับเพื่อความมุ่งประสงค์ในการจำกัดการให้เครดิตภาษีต่างประเทศ หลักการของวรรคนี้จะไม่ใช้บังคับกับการกำหนดจำนวนที่จะใช้ภาษีต่างประเทศมาเป็นเครดิตต่อภาษีของรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง นอกเหนือจากภาษีของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งที่ระบุในข้อ 2 (ภาษีที่อยู่ในขอบข่าย)

 

ปรับปรุงล่าสุด: 08-12-2011