ข้อ 16

ค่าป่วยการของกรรมการและค่าตอบแทนของผู้บริหารระดับสูง

1.             ค่าป่วยการของกรรมการและเงินที่ชำระอันคล้ายคลึงกันซึ่งผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งได้รับในฐานะที่เป็นสมาชิกในคณะกรรมการของบริษัท ซึ่งเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง อาจเก็บภาษีได้ในรัฐอีกรัฐหนึ่งนั้น

2.             เงินเดือน ค่าจ้าง หรือค่าตอบแทนอย่างอื่นที่คล้ายคลึงกัน ซึ่งผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งได้รับในฐานะที่เป็นเจ้าหน้าที่ในตำแหน่งบริหารระดับสูงของบริษัท ซึ่งเป็นผู้มีถิ่นอยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง อาจเก็บภาษีได้ในรัฐอีกรัฐหนึ่งนั้น

ข้อ 17

นักแสดงและนักกีฬา

1.             แม้จะมีบทบัญญัติของข้อ 14 และ 15 อยู่ เงินได้ที่นักแสดงสาธารณะ เช่น นักแสดงละคร ภาพยนตร์ วิทยุหรือโทรทัศน์และนักดนตรีได้รับ และที่นักกีฬาได้รับจากกิจกรรมส่วนบุคคลของตนเช่นว่านั้นอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาซึ่งได้มีการแสดงกิจกรรมนั้น

2.             ในกรณีเงินได้ในส่วนที่เกี่ยวกับกิจกรรมส่วนบุคคลซึ่งได้กระทำโดยนักแสดงหรือนักกีฬาตามฐานะของตนนั้น มิได้เกิดขึ้นกับตัวนักแสดงหรือนักกีฬาเอง แต่เกิดขึ้นกับบุคคลอื่น เงินได้นั้นอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาซึ่งกิจกรรมของนักแสดงหรือนักกีฬานั้นได้มีการกระทำ แม้จะมีบทบัญญัติของข้อ 7, 14 และ 15 อยู่

3.             แม้จะมีบทบัญญัติของข้อ 7 อยู่ ในกรณีที่กิจกรรมต่างๆ ที่กล่าวถึงในวรรค 1 ของข้อนี้ ได้จัดให้มีขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งโดยวิสาหกิจของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง กำไรซึ่งวิสาหกิจเช่นว่านั้นได้รับจากการจัดให้มีกิจกรรมเหล่านั้นขึ้นอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก เว้นแต่วิสาหกิจนั้นได้รับการอุดหนุนส่วนใหญ่จากเงินทุนสาธารณะของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง รวมถึงส่วนราชการ องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น หรือองค์กรตามกฎหมายใดๆ ของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง

4.             บทบัญญัติของวรรค 1 และ 2 ของข้อนี้ จะไม่ใช้บังคับกับค่าตอบแทนหรือกำไร เงินเดือน ค่าจ้างและเงินได้ที่คล้ายคลึงกันที่นักแสดงสาธารณะหรือนักกีฬาได้รับจากกิจกรรมที่กระทำในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง ถ้าการมาเยือนรัฐผู้ทำสัญญานั้นได้รับการสนับสนุนส่วนใหญ่จากเงินทุนสาธารณะของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง รวมถึงส่วนราชการองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นหรือองค์กรตามกฎหมายใดๆ ของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งนั้น

ข้อ 18

งานรัฐบาล

1.             ค่าตอบแทน (ที่มิใช่เงินบำนาญ) ซึ่งจ่ายโดยรัฐบาลของรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งให้แก่บุคคลธรรมดาผู้ซึ่งเป็นพลเมืองของรัฐนั้น ในส่วนที่เกี่ยวกับการให้บริการในการปฏิบัติงานรัฐบาลในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง จะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก

2.             เงินบำนาญใดๆ ที่จ่ายโดยรัฐบาลของรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งให้แก่บุคคลธรรมดาอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐนั้น

3.             บทบัญญัติของวรรค 1 และ 2 จะไม่ใช้บังคับกับค่าตอบแทนและเงินบำนาญในส่วนที่เกี่ยวกับการให้บริการที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจใดที่ดำเนินการโดยรัฐบาลของรัฐผู้ทำสัญญารัฐใดรัฐหนึ่ง เพื่อความมุ่งประสงค์ในการแสวงหากำไร

4.             เพื่อความมุ่งประสงค์ของข้อนี้ คำว่า "รัฐบาล" ให้รวมถึงรัฐบาลแห่งรัฐหรือองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นหรือองค์การตามกฎหมายใดๆ ของรัฐผู้ทำสัญญารัฐใดรัฐหนึ่งและโดยเฉพาะ ธนาคารกลางของประเทศอินเดียและธนาคารแห่งประเทศไทย

ข้อ 19

เงินบำนาญที่มิใช่ของรัฐบาลและเงินปี

1.             เงินบำนาญใดๆ (นอกเหนือจากเงินบำนาญที่กล่าวไว้ในข้อ 18) หรือเงินปีซึ่งผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งได้รับจากแหล่งภายในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งอาจเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก

2.             คำว่า "เงินบำนาญ" หมายถึง เงินที่จ่ายเป็นงวดๆ เป็นการตอบแทนต่อการให้บริการในอดีต หรือเป็นค่าชดใช้ในกรณีที่ได้รับความเสียหายอันเนื่องมาจากการให้บริการนั้น

3.             คำว่า "เงินปี" หมายถึงจำนวนเงินที่กำหนดไว้ให้จ่ายเป็นงวดตามเวลาที่กำหนด ระหว่างที่มีชีวิตอยู่หรือระหว่างระยะเวลาที่กำหนดไว้ หรือที่พึงกำหนดได้แน่นอน ตามข้อผูกพันที่จะต้องจ่ายตอบแทนอย่างเพียงพอและครบจำนวนเป็นเงินตามค่าของเงิน

ข้อ 20

นักศึกษาและผู้รับการฝึกอบรม

               นักศึกษาหรือผู้ฝึกงานธุรกิจผู้ซึ่งในเวลาก่อนหน้าที่จะไปเยือนรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง เป็น หรือเคยเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งและผู้ซึ่งปัจจุบันอยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก เพียงเฉพาะเพื่อความมุ่งประสงค์ในการศึกษาหรือการฝึกอบรม จะได้รับยกเว้นภาษีในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรก สำหรับ

               ก)            ทุน เงินอุดหนุนหรือเงินรางวัล เพื่อความมุ่งประสงค์ในการครองชีพ การศึกษาหรือการฝึกอบรมของผู้นั้น

               ข)            เงินที่จ่ายให้แก่ผู้นั้นโดยบุคคลผู้อาศัยอยู่นอกรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรกนั้นเพื่อความมุ่งประสงค์ในการครองชีพ การศึกษา หรือการฝึกอบรมของผู้นั้น และ

               ค)            ค่าตอบแทนจากการทำงานในรัฐผู้ทำสัญญาที่กล่าวถึงรัฐแรกนั้นในจำนวนที่ไม่เกินกว่า 15,000 รูปี หรือคิดเป็นเงินไทยในมูลค่าเท่ากัน ในระหว่าง "ปีที่ล่วงมา" หรือ "ปีภาษี" ใดๆ แล้วแต่กรณี โดยมีเงื่อนไขว่าการทำงานเช่นว่านั้นเกี่ยวข้องโดยตรงกับการศึกษาหรือกระทำขึ้นเพื่อความมุ่งประสงค์ในการครองชีพของผู้อื่น