เมนูปิด

ข้อ 16

นักแสดงและนักกีฬา

 

1.             ไม่ว่าบทบัญญัติของข้อ 14 จะกล่าวไว้อย่างไรก็ตาม เงินได้ที่นักแสดงสาธารณะ เช่น นักแสดงละคร ภาพยนตร์ วิทยุหรือโทรทัศน์ และนักดนตรี และที่นักกีฬาได้รับ จากกิจกรรมส่วนบุคคลของตนเช่นว่านั้น อาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาซึ่งมีการแสดงกิจกรรมเหล่านั้น

 

2.             บทบัญญัติของวรรค 1 จะไม่ใช้บังคับกับค่าตอบแทนหรือกำไร เงินเดือน ค่าจ้างและเงินได้อันคล้ายคลึงกันซึ่งนักแสดงสาธารณะได้รับจากกิจกรรมต่างๆ ที่ได้แสดงในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งถ้าการมาเยือนรัฐผู้ทำสัญญารัฐนั้นได้รับการอุดหนุนส่วนใหญ่จากเงินทุนสาธารณะของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งรวมทั้งจากส่วนราชการใดๆ หรือเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นใดๆ ของรัฐอีกรัฐหนึ่งนั้น

 

3.             ไม่ว่าบทบัญญัติของข้อ 7 จะกล่าวไว้อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่กิจกรรมต่างๆ ซึ่งได้กล่าวไว้ในวรรค 1 ของข้อนี้ได้จัดหาให้มีขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งโดยวิสาหกิจของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง กำไรซึ่งวิสาหกิจเช่นว่านั้นได้รับจากการจัดให้มีกิจกรรมเหล่านั้นขึ้น อาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐแรก เว้นแต่วิสาหกิจนั้นได้รับการสนับสนุนส่วนใหญ่จากเงินทุนสาธารณะของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง รวมทั้งจากส่วนราชการใดๆ หรือเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นใดๆ ของรัฐอีกรัฐหนึ่งนั้นอันเกี่ยวกับการจัดกิจกรรมเช่นว่านั้น

 

 

ข้อ 17

เงินบำนาญ

 

1.             ภายใต้บังคับบทบัญญัติของข้อ 18 เงินบำนาญหรือค่าตอบแทนอย่างอื่นเพื่อการทำงานในอดีตซึ่งเกิดขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งและจ่ายแก่ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง อาจเก็บภาษีได้ในรัฐแรก

 

2.             เงินบำนาญหรือค่าตอบแทนอย่างอื่นเพื่อการทำงานในอดีตจะถือว่าเกิดขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งถ้าผู้จ่ายได้แก่รัฐนั้นเอง ส่วนราชการ หรือเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นหรือผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้น อย่างไรก็ดีในกรณีที่บุคคลผู้จ่ายเงินได้เช่นว่านั้นมีสถานประกอบการถาวรในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง ไม่ว่าบุคคลนั้นจะเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐหนึ่งรัฐใดหรือไม่ก็ตาม และเงินได้นั้นได้ตกเป็นภาระแก่สถานประกอบการถาวรนั้น จะถือว่าเงินได้นั้นเกิดขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญาซึ่งสถานประกอบการถาวรนั้นตั้งอยู่

 

 

ข้อ 18

งานรัฐบาล

 

1.             (ก)          ค่าตอบแทนนอกเหนือจากเงินบำนาญที่จ่ายโดยรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง หรือส่วนราชการหรือเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นของรัฐนั้นให้แก่บุคคลธรรมดาใดๆ ในส่วนที่เกี่ยวกับบริการที่ให้ แก่รัฐนั้น หรือส่วนราชการ หรือเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นของรัฐนั้นจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐนั้น

                

                 (ข)          อย่างไรก็ตาม ค่าตอบแทนดังกล่าวจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งเท่านั้นถ้าบริการนั้นได้ให้ในรัฐนั้น และผู้ได้รับนั้นเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้น ซึ่ง

 

                                (1)          เป็นคนชาติของรัฐนั้น หรือ

 

                                (2)          มิได้เป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้นเพียงเพื่อความมุ่งประสงค์ในการประกอบบริการนั้น

 

2.             (ก)          เงินบำนาญใดที่จ่ายโดยหรือจ่ายจากเงินทุนที่ก่อตั้งขึ้นโดยรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง หรือส่วนราชการหรือเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นของรัฐนั้นให้แก่บุคคลธรรมดาใดๆ ในส่วนที่เกี่ยวกับบริการที่ให้แก่รัฐนั้น หรือส่วนราชการ หรือเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นของรัฐนั้นจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐนั้น

 

                 (ข)          อย่างไรก็ตาม เงินบำนาญนั้นจะเก็บภาษีได้เฉพาะในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง ถ้าผู้เป็นคนชาติและเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐนั้น

 

3.             บทบัญญัติของข้อ 14, 15 และ 17 จะใช้บังคับกับค่าตอบแทนและเงินบำนาญในส่วนที่เกี่ยวกับการให้บริการที่ให้เกี่ยวกับธุรกิจใดๆ ที่รัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง หรือส่วนราชการ หรือเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นนั้นเป็นผู้ดำเนินการ

 

 

ข้อ 19

นักศึกษา

 

ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งผู้ซึ่งเข้ามาอยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งเป็นการชั่วคราวเพียง

 

                 (ก)          ในฐานะนักศึกษาในมหาวิทยาลัย วิทยาลัย หรือโรงเรียนในอีกรัฐหนึ่งนั้น

 

                 (ข)          ในฐานะผู้ฝึกงานธุรกิจ หรือวิชาการ หรือ

 

                 (ค)          ในฐานะผู้รับทุน เงินอุดหนุน หรือรางวัล เพื่อความมุ่งประสงค์ในประการสำคัญเพื่อการศึกษา หรือวิจัย จากองค์การทางศาสนา การกุศล วิทยาศาสตร์ หรือการศึกษา จะไม่ถูกเก็บภาษีในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งนั้นในส่วนที่เกี่ยวกับจำนวนเงินที่ได้รับจากแหล่งภายนอกรัฐนั้นเพื่อความมุ่งประสงค์ในการครองชีพ การศึกษา หรือการอบรมหรือในส่วนที่เกี่ยวกับทุนเล่าเรียน ความเดียวกันนี้จะใช้บังคับจำนวนเงินที่เหมาะสมใดๆ ที่เป็นค่าตอบแทนสำหรับบริการที่ให้ในอีกรัฐหนึ่งนั้น แต่มีเงื่อนไขว่า บริการเช่นว่านั้นต้องเกี่ยวข้องกับการศึกษาหรือการอบรมหรือจำเป็นเพื่อความมุ่งประสงค์ในการครองชีพ อย่างไรก็ดี ความข้อนี้จะไม่ใช้บังคับกับกรณีที่การศึกษาหรือการปฏิบัตินั้นมีลักษณะเป็นรองจากบริการที่ให้ ซึ่งก่อให้เกิดค่าตอบแทนดังกล่าวนั้น

 

 

ข้อ 20

ศาสตราจารย์ ครู และนักวิจัย

 

                ผู้มีถิ่นที่อยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง ผู้ซึ่งโดยคำเชิญของมหาวิทยาลัย วิทยาลัย หรือสถานศึกษาชั้นสูง หรือสถานการวิจัยทางวิทยาศาสตร์อื่นๆ ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งได้เข้ามาอยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งนั้นเพียงเพื่อความมุ่งประสงค์ในการสอนหรือการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ในสถาบันเช่นว่านั้นเป็นเวลาไม่เกินสองปี จะไม่ถูกเก็บภาษีในอีกรัฐหนึ่งนั้นสำหรับค่าตอบแทนจากการสอนหรือการวิจัยเช่นว่านั้น

 

ปรับปรุงล่าสุด: 08-12-2011