เจ้าพนักงานประเมินได้เรียกสมุดบัญชีและเอกสารจากโจทก์อันประกอบด้วยสมุดบัญชีต่างๆ ใบสำคัญคู่จ่าย พร้อมด้วยการ์ดลูกหนี้อีกจำนวนหนึ่งไปตรวจสอบแล้วครั้งหนึ่ง จนเจ้าพนักงานประเมินสามารถคำนวณกำไรสุทธิของห้างฯ โจทก์ใหม่และประเมินภาษีเพิ่มเป็นจำนวนแน่นอน การที่ เจ้าพนักงานประเมินเรียกให้โจทก์ส่งสัญญาขายผ่อนชำระ สัญญาเช่าซื้อ สัญญาค้ำประกัน ตลอดจนบัญชี รายละเอียดสินค้าคงเหลืออีก จึงไม่มีเหตุจำเป็นหรือเหตุสมควรอย่างใด การเรียกเอกสารในครั้งหลังจึงเป็นการไม่สมควรแก่เรื่องกรณีไม่มีเหตุที่จะประเมินภาษีโจทก์จากยอดขายก่อนหักรายจ่ายตามวิธีการในมาตรา 71 (1) แห่งประมวลรัษฎากรได้
เมื่อโจทก์นำสืบไม่ได้ความแน่ชัดว่า การที่เจ้าพนักงานประเมินคำนวณกำไรสุทธิใหม่ให้โจทก์ เสียภาษีเพิ่ม เป็นการไม่ถูกต้องอย่างไร ฉะนั้นโจทก์จึงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเพิ่มตามการประเมินของ เจ้าพนักงานประเมิน