กรมสรรพากร

โจทก์กู้เงินธนาคารมาซื้อที่ดินเพื่อจัดสรรเป็นแปลงย่อยขายแก่บุคคลทั่วไป แต่ขาดเงินทุนจึงทำสัญญาให้บริษัท สยามโฮม จำกัด พัฒนาที่ดินทำหมู่บ้านจัดสรรขาย เมื่อขายที่ดินและอาคารได้ ค่าที่ดินเป็นของโจทก์ ค่าอาคารเป็นของบริษัทฯ โดยบริษัทฯ ป็นผู้กำหนดแบบแปลนและออกค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างอาคารตามสัญญาจะซื้อจะขายอาคารและที่ดิน ทั้งได้ระบุราคาที่ดินกับราคาอาคารแยกจากกัน และตามหนังสือสัญญาระบุว่าโจทก์ยอมให้บริษัทฯ รับเหมาก่อสร้างและจัดจำหน่ายที่ดิน จึงมิได้มีความหมายว่าโจทก์จ้างบริษัท ฯ ก่อสร้างอาคาร ส่วนที่โจทก์เป็นผู้จดทะเบียนโอนที่ดินและอาคารให้กับผู้ซื้อกับเป็นผู้เสียภาษีหัก ณ ที่จ่ายนั้น เพื่อความสะดวกแก่ผู้ซื้อไม่ต้องไปจดทะเบียนหลายครั้ง ข้อเท็จจริงจึงฟังได้ว่าอาคารเป็นของบริษัทฯ มิใช่ของโจทก์ เงินจากการขายอาคารจึงมิใช่รายรับอันเนื่องจาการประกอบกิจการของโจทก์ เมื่อโจทก์นำรายรับจากการขายที่ดินซึ่งเป็นรายรับก่อนหักรายจ่ายไปยื่นแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ สูงกว่ารายรับที่โจทก์ได้รับจริง โดยเจ้าพนักงานประเมินมิได้ประเมินโจทก์ในส่วนต่าง จึงไม่มีเหตุให้เจ้าพนักงานประเมินปรับปรุงการประเมินใหม่อีก และเมื่อตามข้อเท็จจริงอาคารเป็นของบริษัทฯ มิใช่ของโจทก์ เงินได้จาการขายอาคารจึงมิใช่เงินได้พึงประเมินของโจทก์
สำหรับจำนวนเงินที่ขึ้นเงินจำนองที่ดินพร้อมดอกเบี้ย ซึ่งโจทก์อ้างว่าได้ใช้ซื้อดินมาถมที่ ทำถนนและชำระดอกเบี้ยนั้น โจทก์ย่อมทราบดีว่าค่าใช้จ่ายดังกล่าวสามารถนำมาคำนวณเป็นต้นทุนของที่ดินได้ แต่โจทก์ไม่มีหลักฐานการจ่ายเงิน จึงนำมาคำนวณเป็นต้นทุนของที่ดินไม่ได้