| คำพิพากษาฎีกาที่5867/2552 | |
| บริษัท เอช.ที.สตีลเวอร์ค จำกัด | โจทก์ |
| กรมสรรพากร | จำเลย |
| เรื่อง ผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม่ | |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้องพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ.2539 มาตรา 37 | |
| ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 148 และมาตรา 142 (5) | |
| พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พงศ.2528 มาตรา 17 และมาตรา 29 | |
| คำพิพากษาฎีกาที่ 2747/2546 มิได้พิพากษาให้เพิกถอนการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินคงพิพากษาให้เพิกถอนคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์เท่านั้น แต่การพิจารณาให้เพิกถอนคำวินิจฉัยอุทธรณ์นั้น ศาลฎีกายังมิได้วินิจฉัยในเนื้อหาของภาษีอากรคงวินิจฉัยว่าคำวินิจฉัยอุทธรณ์ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจากไม่มีข้อเท็จจริงอันเป็นสาระสำคัญ ข้อกฎหมายที่อ้างอิง ข้อพิจารณาและข้อสนับสนุนในการใช้ดุลยพินิจตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 37 แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ.2539 เมื่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์คณะใหม่พิจารณาและมีคำวินิจฉัยอุทธรณ์ ลงวันที่ 24 ธันวาคม 2546 โดยจัดให้มีเหตุผลซึ่งประกอบด้วยข้อเท็จจริงอันเป็นสาระสำคัญ ข้อกฎหมายที่อ้างอิง ข้อพิจารณาและข้อสนับสนุนในการใช้ดุลยพินิจตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 37 แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ.2539 คำวินิจฉัยอุทธรณ์ดังกล่าวจึงชอบด้วยกฎหมาย ในคดีก่อนศาลฎีกาได้วินิจฉัยแล้วว่า หนังสือแจ้งการประเมินภาษีทั้งเก้าฉบับออกโดยชอบด้วยกฎหมาย ตามคำพิพากษาฎีกาที่ 2747/2546 โจทก์และจำเลยคดีนี้เป็นคู่ความเดียวกันกับคดีก่อน ดังนั้น ที่โจทก์นำประเด็นนี้มาฟ้องเป็นคดีนี้อีกจึงเป็นฟ้องซ้ำกับคดีก่อน ต้องห้ามมิให้นำมาฟ้องตามมาตรา 148 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ประกอบมาตรา 17 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ.2528 กรณีเป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากรมีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้ตามมาตรา 142 (5) แห่งประมวลรัษฎากรวิธีพิจารณาความแพ่ง ประกอบมาตรา 29 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พงศ.2528 ส่วนปัญหาว่าโจทก์มีรายได้จากการขายสินค้าที่ยังไม่ได้ลงบัญชีและโจทก์ชำระภาษีมูลค่าเพิ่มไว้ถูกต้องครบถ้วนหรือไม่ พยานหลักฐานของจำเลยมีน้ำหนักดีกว่าพยานหลักฐานของโจทก์ ข้อเท็จจริงจึงฟังได้ว่า โจทก์มีรายได้จากการขายสินค้าไม่ได้ลงบัญชีในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2535 และยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่มขาดไป โจทก์จึงชำระภาษีเงินได้นิติบุคคลและภาษีมูลค่าเพิ่มไม่ถูกต้องครบถ้วน การประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ชอบด้วยกฎหมาย | |