เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่6127/2554 
บริษัท อี้ฉี อินดัสเตรียล จำกัดโจทก์
กรมสรรพากรจำเลย
เรื่อง การเสียภาษีธุรกิจเฉพาะจากรายรับค่าทดแทนการเวนคืนที่ดิน
กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร มาตรา 91/2 (6)
พระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 342) พ.ศ.2541 ตามมาตรา 4
แม้ตามมาตรา 91/2 (6) แห่งประมวลรัษฎากร บัญญัติว่า การขายอสังหาริมทรัพย์ในราชอาณาจักรเป็นทางค้าหรือหากำไร ไม่ว่าอสังหาริมทรัพย์นั้นจะได้มาโดยวิธีใดก็ตาม ให้อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ทั้งนี้ เฉพาะที่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขตามที่กำหนด โดยพระราชกฤษฎีกา และตามมาตรา 4 แห่งพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 342) พ.ศ.2541 บัญญัติว่า ให้การขายอสังหาริมทรัพย์เฉพาะที่ต้องจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมดังต่อไปนี้ เป็นการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไรที่ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2 (6) แห่งประมวลรัษฎากร...(5) การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ผู้ขายมีไว้ในการประกอบกิจการเฉพาะของนิติบุคคลตามมาตรา 77/1 แห่งประมวลรัษฎากร... ก็ตามแต่การที่โจทก์ต้องโอนที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างที่โจทก์มีไว้ใช้ในการประกอบกิจการของโจทก์ให้แก่กระทรวงการคลังก็เนื่องมาจากมีพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืนเพื่อให้กรมชลประทานก่อสร้างโครงการระบายน้ำบริเวณสนามบินสุวรรณภูมิออกมาใช้บังคับ หากโจทก์ไม่ทำสัญญาซื้อขายและจดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินที่ถูกเวนคืน ณ สำนักงานที่ดิน กับกระทรวงการคลังโจทก์ย่อมต้องถูกเวนคืนที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างของโจทก์ตามพระราชบัญญัติ ว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ.2530 ดังนั้น การที่โจทก์ทำสัญญาซ้อขายและจดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างที่ถูกเวนคืน จึงไม่เข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไรที่อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2 (6) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับพระราชกฤษฎีกา ออกตามความประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 342) พ.ศ.2541 แต่อย่างใด การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์จึงไม่ชอบ

 

ปรับปรุงล่าสุด: 14-02-2021