พระราชบัญญัติภาษีสรรพสามิต พ.ศ. 2527

สินค้าตามใบขนสินค้าที่โจทก์นำเข้ามาเป็นน้ำมันดิบลดส่วนเบาที่ไม่ต้องเสียภาษีสรรพสามิต หรือเป็นน้ำมันเตาที่ต้องเสียภาษีสรรพสามิต ศาลเห็นว่า โจทก์มีพยานบุคคลซึ่งมีความรู้ทางวิชาการด้านนี้เบิกความประกอบบันทึกถ้อยคำของพยานว่าน้ำมันดิบลดส่วนเบามีความแตกต่างจากน้ำมันเตา ในขณะที่พยานหลักฐานของจำเลยทั้งสามไม่มีน้ำหนักให้น่าเชื่อว่าน้ำมันที่โจทก์นำเข้าตามฟ้องเป็นน้ำมันเตา ข้อเท็จจริงจึงรับฟังได้ว่า น้ำมันที่โจทก์นำเข้ามาเป็นน้ำมันดิบลดส่วนเบาไม่ใช่น้ำมันเตาตามพิกัดอัตราภาษีสรรพสามิตอันจะต้องเสียภาษีสรรพสามิต
แม้ภาษีมูลค่าเพิ่มจะเป็นภาษีอากรประเมิน เมื่อโจทก์ได้รับแจ้งการประเมินภาษีมูลค่าเพิ่มแล้วต้องอุทธรณ์การประเมินต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ แล้วต้องรอคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ หากโจทก์ไม่พอใจคำวินิจฉัยโจทก์ย่อมมีสิทธินำคดีมาฟ้องต่อศาลได้ตามมาตรา 30(2) แห่งประมวลรัษฎากรก็ตาม และการอุทธรณ์อากรขาเข้าถือเป็นการอุทธรณ์ภาษีมูลค่าเพิ่มด้วย คดีนี้ตามคำฟ้องของโจทก์เพียงแต่โต้แย้งว่า น้ำมันดิบลดส่วนเบาไม่มีพิกัดอัตราภาษีสรรพสามิตไม่ได้โต้แย้งในส่วนของอากรขาเข้า ภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีเพื่อมหาดไทย เบี้ยปรับและเงินเพิ่มในส่วนนี้ ซึ่งจำเลยทั้งสามแจ้งการประเมินมาในฉบับเดียวกัน การที่ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้เพิกถอนแบบแจ้งการประเมินขาเข้า/ขาออก ภาษีสรรพสามิต ภาษีมูลค่าเพิ่ม และคำวินิจฉัยอุทธรณ์ทั้งหมด ซึ่งอาจเข้าใจไปได้ว่าศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้เพิกถอนอากรขาเข้าและภาษีมูลค่าเพิ่ม
ไปด้วยนี้เป็นการไม่ชัดเจน ศาลฎีกาเห็นสมควรแก้ไขให้ชัดเจน สำหรับการอายัดเครื่องจักร การอายัดบัญชีเงินฝากของโจทก์และหนังสือสัญญาค้ำประกันของธนาคาร ซ. ที่ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้เพิกถอนการอายัดและคืนหนังสือสัญญาค้ำประกันของธนาคาร ซ. ทั้งหมดก็เป็นการไม่ชัดเจนเช่นกันเพราะเหตุผลแห่งคำวินิจฉัยคงเพิกถอนเฉพาะภาษีสรรพสามิตและส่วนที่เกี่ยวกับภาษีสรรพสามิตเท่านั้น ดังนั้น ศาลฎีกาจึงเห็นควรระบุให้ชัดเจนว่า การเพิกถอนการอายัดเครื่องจักร บัญชีเงินฝาก
และคืนหนังสือสัญญาค้ำประกันของธนาคาร ซ. เฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับภาษีสรรพสามิตเท่านั้น ปัญหานี้แม้ไม่มีคู่ความฝ่ายใดยกขึ้นอุทธรณ์ ศาลฎีกาเห็นควรหยิบยกขึ้นวินิจฉัย และเมื่อสินค้าที่โจทก์นำเข้ามา ผลการตรวจวิเคราะห์ฟังไม่ได้ว่าเป็นน้ำมันเตาที่ต้องเสียภาษีสรรพสามิตแล้ว ปัญหาอื่นที่จำเลยอุทธรณ์จึงไม่จำต้องวินิจฉัยเพราะไม่ทำให้ผลคดีเปลี่ยนแปลงไป
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกคำพิพากษาศาลภาษีอากรกลางเฉพาะส่วนที่ให้เพิกถอน
การประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีศุลกากร ภาษีมูลค่าเพิ่ม และให้เพิกถอน
การอายัดเครื่องจักร บัญชีเงินฝาก กับให้จำเลยทั้งสามร่วมกันคืนหนังสือค้ำประกันของธนาคาร ซ. แก่โจทก์เฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับภาษีสรรพสามิต นอกจากนี้สำหรับดอกเบี้ยเงินประกันภาษีสรรพสามิตให้คิดร้อยละ 7.5 ต่อปี ตามที่โจทก์ขอ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลภาษีอากรกลาง ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ