เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่14588/2555 
บริษัท เอสโซ่ (ประเทศไทย) จำกัด (มหาชน)โจทก์
กรมสรรพากรจำเลย
เรื่อง ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการจ่ายเงินได้ไปนอกประเทศเป็นค่าแห่งสิทธิตามประมวลรัษฎากร
กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร มาตรา 40 (3)
อนุสัญญาเพื่อเว้นการเก็บภาษีซ้อนระหว่างประเทศไทยกับประเทศเบลเยี่ยม
โจทก์จ่ายเงินให้กับบริษัท อ. ซึ่งเป็นบริษัทจดทะเบียนในประเทศเบลเยี่ยมและมิได้ประกอบกิจการในประเทศไทย เนื่องจากโจทก์มีบริษัทในเครือทั่วโลกและแต่ละบริษัทต่างใช้ระบบคอมพิวเตอร์ในการจัดทำบัญชี ที่ไม่เหมือนกันทำให้ยากในการรวบรวมข้อมูลและเกิดค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาระบบที่สูงโดยไม่จำเป็น บริษัทแม่ของโจทก์จึงทำระบบบัญชีมาตรฐานส่วนกลางที่รับรองการทำงานจากทั่วโลกและบำรุงรักษาเพียงแห่งเดียว โดยให้บริษัท อ. เป็นศูนย์กลางในการรวบรวมข้อมูลตามความต้องการของบริษัทในเครือโจทก์ โดยบริษัทในเครือของโจทก์แต่ละบริษัทจะต้องปันส่วนค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจริงตามสัดส่วนการใช้บริการจาก บริษัท อ.ให้บริษัท อ. บริษัทแม่ของโจทก์ทำสัญญากับบริษัท ซ.อเมริกา โดย บริษัท ซ.อเมริกาอนุญาตให้บริษัทแม่ของโจทก์บริษัทในเครือโจทก์และโจทก์มีสิทธิใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ในระบบแซพ อาร์ 3 และรับบริการที่เกี่ยวเนื่องในการบำรุงรักษา การปรึกษาหารือและการฝึกอบรมจาก บริษัท ซ. และบริษัทในเครือของบริษัท ซ.โดยมีบริษัท อ.เป็นศูนย์กลางในการดำเนินงาน โดยโจทก์จะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจริงตามสัดส่วนการใช้บริการจากบริษัท อ. กรณีดังกล่าวย่อมถือได้ว่าเป็นการจ่ายค่าตอบแทนการใช้สิทธิในโปรแกรมคอมพิวเตอร์เนื่องจากการที่โจทก์เข้าไปใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ของบริษัท ซ. โดยมีบริษัท อ.เป็นศูนย์กลางในการดำเนินงานแทนโจทก์ ส่วนกรณีที่ บริษัท อ.มิได้เป็นเจ้าของระบบ และไม่ได้รับอนุญาตให้ช่วงสิทธิระบบดังกล่าวไปยังบุคคลอื่น บริษัทอ.จึงมิใช่ผู้ให้บริการเกี่ยวกับระบบคอมพิวเตอร์แก่โจทก์หาทำให้การจ่ายค่าตอบแทนดังกล่าวที่โจทก์ยอมรับว่าเป็นการปันส่วนค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจริงตามสัดส่วนการใช้บริการจากบริษัท อ. กลายเป็นค่าบริการที่มิใช่ค่าตอบแทนการใช้สิทธิในโปรแกรมคอมพิวเตอร์ไม่ และโจทก์ยังได้มีที่ปรึกษาด้านกฎหมายภาษีอากรของโจทก์ และเป็นผู้รับมอบอำนาจจากโจทก์เป็นพยานเบิกความยอมรับว่า โจทก์ชำระค่าสิทธิการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์รวมทั้งบริการที่เกี่ยวเนื่องดังกล่าวตามส่วนเฉลี่ย และยื่นแบบแสดงรายการนำส่งภาษีแก่จำเลยแล้ว ประกอบกับเมื่อพิจารณาค่าตอบแทนซึ่งการพัฒนาระบบที่บริษัท อ.เป็นผู้คิดค้นแต่ผู้เดียว สัญญาหลักกำหนดขอบเขตการพัฒนาระบบการประยุกต์การใช้งาน การฝึกอบรมและเป็นความลับอันไม่เปิดเผยแก่สาธารณชนได้ถือเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (3) แห่งประมวลรัษฎากรเป็นค่าตอบแทนการใช้สิทธิที่จ่ายให้แก่บริษัท อ.

 

ปรับปรุงล่าสุด: 14-02-2021