เมนูปิด
เลขที่หนังสือ : กค 0702/2714
วันที่: 27 เมษายน 2560
เรื่อง: ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ราย บริษัท ที่ดินวังเพชร (2531) จำกัด
ข้อกฎหมาย: พ.ร.ฎ 595
ข้อหารือ           บริษัท ท. จำกัด (บริษัทฯ) ได้หารือข้อกฎหมายเกี่ยวกับภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ โดยมีข้อเท็จจริงสรุปได้ดังนี้
               1.บริษัทฯ ประกอบกิจการขายที่ดิน มีสำนักงานสาขาที่ 1 ตั้งอยู่ จ. เชียงราย
               2.บริษัทฯ ได้จดแจ้งเป็นผู้ประกอบการตามกฎหมายว่าด้วยการยกเว้นและสนับสนุนการปฏิบัติการเกี่ยวกับภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร เนื่องจากมีทุนจดทะเบียนที่ชำระแล้วในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชีไม่เกินห้าล้านบาทและมีรายได้จากการขายสินค้าและการให้บริการในแต่ละรอบระยะเวลาบัญชีไม่เกินสามสิบล้านบาท และบริษัทฯ ไม่ถูกเพิกถอนการยกเว้นและสนับสนุนการปฏิบัติการเกี่ยวกับภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร
               3.เมื่อปี 2559 บริษัทฯ ได้ถูกเวนคืนที่ดินซึ่งมีอาคารและสิ่งปลูกสร้างของสำนักงานสาขาที่ 1 ตั้งอยู่ เนื่องจากอยู่ในเขตพระราชกฤษฎีกากำหนดที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืนเพื่อสร้างทางหลวงหมายเลข 1 สายกรุงเทพมหานคร - แม่สาย (เขตแดน) ตอนทางเลี่ยงเมืองเชียงราย พ.ศ. 2558 และได้รับเงินชดเชยจากกรมทางหลวง บริษัทฯ จึงขอทราบว่า จะต้องนำเงินชดเชยที่ได้รับดังกล่าวไปรวมคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2559 ตามพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ 595) พ.ศ. 2558 หรือไม่ อย่างไร
แนววินิจฉัย           กรณีบริษัทฯ ถูกเวนคืนที่ดินซึ่งมีอาคารและสิ่งปลูกสร้างของสำนักงานสาขาที่ 1 ตั้งอยู่ และได้รับเงินชดเชยจากกรมทางหลวง เนื่องจากมาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 595) พ.ศ. 2558 กำหนดนิยามคำว่า "ขาย" หมายความว่า จำหน่าย จ่าย หรือโอนสินค้า โดยมีหรือไม่มีประโยชน์หรือค่าตอบแทน และให้หมายความรวมถึงสัญญาให้เช่าซื้อสินค้า สัญญาซื้อขายผ่อนชำระที่กรรมสิทธิ์ในสินค้ายังไม่โอนไปยังผู้ซื้อเมื่อมีการส่งมอบสินค้าให้แก่ผู้ซื้อแล้ว และการส่งสินค้าออกนอกราชอาณาจักร ดังนั้น เงินชดเชยค่าเวนคืนที่ดินจึงไม่เข้าลักษณะเป็นการขายสินค้าตามมาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 595) พ.ศ. 2558 เมื่อบริษัทฯ มีรายได้จากการขายสินค้า (ซึ่งไม่รวมเงินชดเชยค่าเวนคืนที่ดิน) และการให้บริการในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2559 ไม่เกินสามสิบล้านบาท และมีทุนจดทะเบียนที่ชำระแล้วในวันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชีปี 2559 ไม่เกินห้าล้านบาท โดยบริษัทฯ ได้จดทะเบียนจัดตั้งขึ้นก่อนวันที่ 1 มกราคม 2559 และได้จดแจ้งเป็นผู้ประกอบการตามกฎหมายว่าด้วยการยกเว้นและสนับสนุนการปฏิบัติการเกี่ยวกับภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร ซึ่งม่ได้ถูกเพิกถอนการได้รับการยกเว้นดังกล่าว บริษัทฯ ย่อมได้รับสิทธิลดอัตราและยกเว้นรัษฎากรตามมาตรา 4 และมาตรา 5 แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 595) พ.ศ. 2558 อย่างไรก็ดี แม้เงินชดเชยค่าเวนคืนที่ดินจะไม่ถือเป็นรายได้จากการขายสินค้าตามพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 595) พ.ศ. 2558 แต่เงินชดเชยค่าเวนคืนที่ดินยังต้องถือเป็นรายรับจากการขายอสังหาริมทรัพย์ ที่มีไว้ในการประกอบกิจการของบริษัทฯ ตามมาตรา 4(5) แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 342) พ.ศ. 2541 ซึ่งอยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร และยังต้องนำเงินชดเชยค่าเวนคืนที่ดินดังกล่าวไปรวมกับรายได้อื่นๆ เพื่อนำไปคำนวณกำไรสุทธิและเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลตามมาตรา 65 แห่งประมวลรัษฎากร
เลขตู้: 80/40363

 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020