เมนูปิด
เลขที่หนังสือ: กค 0702/3770
วันที่: 16 พฤษภาคม 2559
เรื่อง: ภาษีธุรกิจเฉพาะ กรณีการขายอสังหาริมทรัพย์
ข้อกฎหมาย : มาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร และ มาตรา 4(6)(ค) แห่งพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 342) พ.ศ.2541
ข้อหารือ           1. วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2540 นาง บ. มารดาของนาง ก.จดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินโฉนด ตำบลทุ่งควายกิน อำเภอแกลง จังหวัดระยอง ให้กับนาง ก. นาย ม. และนาย ท. ต่อมาในวันที่ 8 ธันวาคม 2540 นาง ก. นาย ม. และนาย ท. ได้แบ่งกรรมสิทธิ์รวมในที่ดินแปลงดังกล่าว โดยนาง ก.ได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินส่วนที่ใช้เลขที่โฉนดเดิม และนาง ก.ได้สร้างบ้านลงบนที่ดินโฉนดเลขที่ดังกล่าว และได้เข้ามาอยู่อาศัยในบ้านเลขที่ดังกล่าวจนถึงปัจจุบัน
          2.วันที่ 15 มกราคม 2546 นาง ก.ได้จดทะเบียนจำนองที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างดังกล่าว เพื่อค้ำประกันเงินกู้จาก (ธนาคารฯ) ซึ่งธนาคารฯ ได้ฟ้องบังคับจำนองในที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างที่ติดจำนองดังกล่าว และที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างนั้นได้ถูกขายตามคำสั่งศาลให้กับธนาคารฯ ในวันที่ 8 สิงหาคม 2550 ตามหนังสือสำนักงานบังคับคดีจังหวัดระยอง ลงวันที่ 21 มิถุนายน 2550 และในวันที่ 3 เมษายน 2551 ธนาคารฯ ได้ขายที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างที่ได้จากการซื้อตามคำสั่งศาลดังกล่าวให้กับนาย นาย ท. น้องชายของนาง ก.
          3.วันที่ 3 มีนาคม 2557 นาง ก.ซื้อที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างดังกล่าวคืนจากนาย ท. และในวันที่ 12 ตุลาคม 2558 นาง ก.ได้จดทะเบียนขายฝากที่ดินดังกล่าว ไม่รวมสิ่งปลูกสร้าง ให้กับนาย พ. ณ สำนักงานที่ดินจังหวัดระยอง สาขาแกลง ซึ่งที่ดินดังกล่าวเป็นที่ตั้งของบ้านที่นาง ก.ใช้เป็นที่อยู่อาศัยเป็นแหล่งสำคัญและมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านเกินกว่า 1 ปี นับแต่วันที่นาง ก.ซื้อคืนจากนาย ท. โดยเจ้าพนักงานที่ดินแจ้งว่า นาง ก.ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะจากการจดทะเบียนขายฝากที่ดินดังกล่าว นาง ก.จึงขอหารือว่า ในกรณีที่นาง ก.จดทะเบียนขายฝากเฉพาะที่ดินดังกล่าว ถือเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไรตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร หรือไม่ อย่างไร
แนววินิจฉัย           การจดทะเบียนขายฝากเฉพาะที่ดิน ตามข้อเท็จจริงข้างต้น ไม่เข้าลักษณะที่จะได้รับการยกเว้นภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 4(6)(ค) แห่งพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 342) พ.ศ.2541 เนื่องจากเป็นการจดทะเบียนขายฝากเฉพาะที่ดิน ไม่รวมสิ่งปลูกสร้าง และเป็นการจดทะเบียนขายฝากอสังหาริมทรัพย์ที่ได้กระทำภายใน 5 ปี นับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้น (ตั้งแต่วันที่ 3 มีนาคม 2557 ถึงวันที่ 12 ตุลาคม 2558) จึงเข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร ตามมาตรา 4(6) แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 342) พ.ศ.2541 อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร
เลขตู้: 79/40102

 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020