เมนูปิด

 

เลขที่หนังสือ: กค 0706/11005
วันที่: 13 พฤศจิกายน 2546
เรื่อง: ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการยกเว้นภาษีเงินได้สำหรับเงินได้การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยแห่งเดิมและต้องซื้ออสังหาริมทรัพย์แห่งใหม่เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัย
ข้อกฎหมาย: กฎกระทรวง ฉบับที่ 126 (พ.ศ. 2509)
ข้อหารือ: หารือเกี่ยวกับภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยแห่ง
เดิมและต้องซื้ออสังหาริมทรัพย์แห่งใหม่เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัย สรุปข้อเท็จจริงว่า นาย ศ.(สามีนาง ณ.)
มีชื่ออยู่ที่เขตคันนายาว กรุงเทพมหานคร แต่ในทางปฏิบัติ นาย ศ. พักอาศัยอยู่ที่บ้านในจังหวัด
เชียงใหม่ และนาง ณ. (ภรรยานาย ศ.) มีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านของสามีที่ตำบลช้างคลาน อำเภอ
เมือง จังหวัดเชียงใหม่ แต่ในทางปฏิบัติ นาง ณ. ได้พักอาศัยอยู่ที่บ้านเขตบางซื่อ กรุงเทพมหานคร
เนื่องจากเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำงาน ซึ่งบ้านหลังที่ตั้งอยู่เขตคันนายาว นาย ศ. ได้เริ่ม
ผ่อนกับกองทัพบก มาตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2517 ก่อนจดทะเบียนสมรสกับนาง ณ. ในปี พ.ศ. 2531 และได้
โอนมาเป็นกรรมสิทธิ์ของนาย ศ. เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ต่อมานาย ศ.มอบอำนาจในการดำเนินการขาย
บ้านดังกล่าวให้แก่นาง ณ. และจะนำเงินไปซื้อบ้านหลังใหม่แต่จะใส่ชื่อของนาง ณ. แต่เพียงผู้เดียว
นาง ณ. จึงขอหารือว่า
1 นาง ณ. จะมีสิทธิได้รับยกเว้นไม่ต้องนำเงินได้จากการขายบ้านหลังที่ตั้งอยู่ในเขตคันนา
ยาว กรุงเทพมหานคร ของสามี มารวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาของนาง ณ. ตามข้อ
1. ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 125) เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์
วิธีการ และเงื่อนไข เพื่อการยกเว้นภาษีเงินได้สำหรับเงินได้จากการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ใช้เป็น
ที่อยู่อาศัยแห่งเดิม และต้องซื้ออสังหาริมทรัพย์แห่งใหม่เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัย ลงวันที่ 20 มกราคม พ.ศ.
2546 หรือไม่
2 นาง ณ. หรือสามีจะสามารถใช้สิทธิได้รับยกเว้นไม่ต้องนำเงินได้จากการขายบ้านหลังที่ตั้ง
อยู่ในเขตคันนายาว กรุงเทพมหานคร มารวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาตาม
ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 125)ฯ ลงวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2546
ได้อย่างไร เพราะผู้มีเงินได้จะต้องถูกหักภาษีเงินได้ ซึ่งได้ถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ตามมาตรา
50(5) แห่งประมวลรัษฎากร ไว้แล้ว
สำนักงานสรรพากรภาค 1 เห็นว่า กรณีนาง ณ. ขายบ้านของนาย ศ. ซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัย
อันเป็นแหล่งสำคัญโดยมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านตามกฎหมายว่าด้วยการทะเบียนราษฎร เป็นเวลาไม่
น้อยกว่า 1 ปี นับแต่วันที่ได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองในอสังหาริมทรัพย์ เงินได้จากการขาย
บ้านหลังดังกล่าว ถือเป็นเงินได้ของนาย ศ. โดย นาย ศ. มีสิทธิขอคืนภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ซึ่ง
กรมที่ดินได้หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายไว้ตามมาตรา 50(5) แห่งประมวลรัษฎากร โดยให้ยื่นคำร้องขอคืน
ตามแบบที่อธิบดีกำหนด (แบบ ค.10) ณ สำนักงานสรรพากรพื้นที่หรือสำนักงานสรรพากรพื้นที่สาขาท้องที่
ที่ผู้มีเงินได้มีภูมิลำเนาโดยจะต้องแนบหลักฐานต่าง ๆ ตามข้อ 2 ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร
เกี่ยวกับภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 125)ฯ ลงวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2546
แนววินิจฉัย: เนื่องจากบ้านที่ขายดังกล่าว นาย ศ. ได้มาก่อนการสมรสดังนั้นเงินได้จาก
การขายอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวจึงเป็นเงินได้พึงประเมินของนาย ศ. และกรณีตามข้อเท็จจริง นาย ศ.
ได้พักอาศัยเป็นปกติอยู่ที่บ้านในจังหวัดเชียงใหม่ มิได้ใช้บ้านหลังที่ขายเป็นที่อยู่อาศัยอันเป็นแหล่งสำคัญ
เงินได้จากการขายอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวจึงไม่เข้าลักษณะเป็นเงินได้ที่จะได้รับยกเว้นไม่ต้องรวม
คำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตามข้อ 2(62) ของกฎกระทรวง ฉบับที่ 126 (พ.ศ. 2509)
ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวง ฉบับที่
241 (พ.ศ. 2546) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร นาย ศ. จึงไม่มี
สิทธิขอคืนภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายตามข้อ 2 ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีเงินได้ (ฉบับ
ที่ 125)ฯ ลงวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2546
เลขตู้: 66/32718


 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020