ใบแจ้งหนี้ด้วย บริษัทฯ ชี้แจงข้อเท็จจริงเพิ่มเติม สรุปได้ว่า

               1.1 บริษัท K เป็นคู่สัญญากับบริษัทฯ ในการจัดหาชาวต่างชาติและจ่าย

ค่าจ้างให้แก่คนต่างชาติที่เข้ามาทำงานในประเทศไทย โดยจะเรียกคืนค่าจ้างชาวต่างชาติที่จ่ายแทนไปก่อนแล้วรวมคิดค่าบริการดำเนินการจากบริษัทฯ

               1.2 ความสัมพันธ์ระหว่างผู้เชี่ยวชาญต่างชาติกับบริษัทต่างประเทศนั้น

ผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศจะอยู่ในบังคับของบริษัทต่างประเทศ ตามสัญญาจ้างและบริษัทต่างประเทศสามารถที่จะโยกย้ายไปอยู่ที่ใดก็ได้ตามคำสั่งหรือการมอบหมายงาน สำหรับการบริหารงานธุรกิจสถานีน้ำมันของบริษัทผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศต้องดำเนินการภายใต้นโยบายที่ถูกกำหนดไว้ในสัญญาจ้างโดยมีระยะเวลาในการมอบหมายงานให้มาประจำที่ บริษัทฯ มีกำหนดเวลา 4 ปี ซึ่งอาจยืดเวลาออกไปอีก 1 ปี

               1.3 คนต่างชาติที่เข้ามาทำงานยังจะได้รับการพิจารณาสิทธิประโยชน์หรือความดีความชอบจากบริษัทต่างประเทศ ในระหว่างที่ได้รับมอบหมายงานในประเทศไทย

               จากข้อเท็จจริงข้างต้น บริษัทฯ จึงหารือว่า

                    (1) ค่าบริการร้อยละ 5 ดังกล่าว เป็นเงินได้ตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ไม่มีหน้าที่จะต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ถูกต้องหรือไม่

                    (2) ค่าบริการร้อยละ 5 นี้ จะต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มอย่างไร หรือไม่

          กรณีผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศเข้ามาทำงานเป็นผู้บริหารด้านการตลาดทางธุรกิจน้ำมันในประเทศไทย ผู้เชี่ยวชาญดังกล่าวมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในประเทศไทยตามมาตรา 41 วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากร หากบริษัทฯ จำกัด เป็นผู้จ่ายเงินได้ดังกล่าว

บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50 แห่งประมวลรัษฎากร

          อย่างไรก็ดี หากผู้เชี่ยวชาญดังกล่าวเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศที่มีอนุสัญญาภาษีซ้อนกับประเทศไทย กรณีจำต้องพิจารณาถึงเงื่อนไขการจัดเก็บภาษีตามอนุสัญญาฯ ดังกล่าวด้วย

          2. ภาษีเงินได้นิติบุคคล

          ข้อเท็จจริงปรากฏว่า บริษัท K จดทะเบียนจัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของเจอร์ซี (Jersey) ได้จัดส่งบุคลากรให้เข้ามาทำงานให้บริษัทฯ ในประเทศไทย โดยบริษัทฯ ต้องจ่ายเงินเดือนให้แก่บุคลากรดังกล่าวและต้องจ่ายค่าตอบแทนให้แก่ บริษัท K อีกร้อยละ 5 ของจำนวนเงินเดือนบุคลากร กรณีจึงเข้าลักษณะเป็นการประกอบกิจการในประเทศไทยตามมาตรา 76 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร บริษัท K จึงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลโดยบุคลากรที่เข้ามาทำงานในประเทศไทยเป็นผู้มีหน้าที่และความรับผิดในการยื่นเสียภาษี

          เมื่อบริษัทฯ จ่ายเงินได้ดังกล่าวออกไปให้กับบริษัท K จึงมีหน้าที่ต้องหักและ

นำส่งภาษีเงินได้นิติบุคคลในอัตราร้อยละ 5.0 ของเงินได้ตามข้อ 12 ของคำสั่งกรมสรรพากร

ที่ ท.ป.4/2528ฯ

          เนื่องจากเจอร์ซี่ (Jersey) ไม่อยู่ในคำนิยามของคำว่า “สหราชอาณาจักร” ตามข้อ 3 วรรค 1 (ก) แห่งอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยกับรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรอังกฤษและไอร์แลนด์เหนือ เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนและการป้องกันการหลีกเลี่ยงรัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีที่เก็บจากเงินได้ และประเทศไทยก็ไม่มีอนุสัญญาภาษีซ้อนกับเจอร์ซี่ กรณีจึง

ไม่มีประเด็นการยกเว้นตามอนุสัญญาภาษีซ้อนต้องพิจารณาแต่อย่างใด

          3. ภาษีมูลค่าเพิ่ม

          การให้บริการของบริษัท K เข้าลักษณะเป็นการประกอบกิจการ ซึ่งอยู่ในบังคับต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร โดยไม่ได้จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นการชั่วคราวตามมาตรา 85/3 แห่งประมวลรัษฎากร เมื่อบริษัทฯ จ่ายค่าบริการตามสัญญาออกไปให้กับบริษัท K จึงมีหน้าที่ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 7.0 ของค่าบริการ ตามมาตรา 83/6(1) แห่งประมวลรัษฎากร