:       นาย ก.และคณะ ของดเงินเพิ่ม กรณีซื้อที่ดินหักภาษี ณ ที่จ่าย นำส่งในวันจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรม ตามมาตรา 50(5) แห่งประมวลรัษฎากร ไม่ถูกต้องครบถ้วน มีสาเหตุจากการที่เจ้าพนักงานที่ดินคำนวณราคาทุนทรัพย์ผิดพลาด มีผลทำให้นาย ก. และคณะ ซึ่งเป็นผู้มีเงินได้ต้องร่วมรับผิดกับผู้ซื้อหรือผู้จ่ายเงิน ซึ่งมีหน้าที่หักภาษี ณ ที่จ่าย และนำส่งตามมาตรา 54 แห่งประมวลรัษฎากร โดยต้องชำระภาษีพร้อมเงินเพิ่มในส่วนที่นำส่งไว้ไม่ครบถ้วน นาย ก. และคณะ ได้ชำระหนี้ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายไว้เป็นเงินจำนวน 20,000 บาท ในส่วนของเงินเพิ่ม นาย ก. และคณะได้มีหนังสือที่ลงวันที่ 7 มีนาคม 2546 ของดหรือลดเงินเพิ่ม และกรมสรรพากรอนุมัติให้ขยายกำหนดเวลานำส่งภาษีหัก ณ ที่จ่าย ออกไปจนถึงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2546 ซึ่งเป็นวันที่นาย ก. และคณะชำระภาษี แต่ต้องชำระเงินเพิ่มร้อยละ 0.75 ต่อเดือนหรือเศษของเดือน ตามมาตรา 27 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร จึงทำให้นาย ก. และคณะ มีหนี้ภาษีอากรค้างในส่วนที่เป็นเงินเพิ่มเก่า จำนวน 660,450 บาท และเงินเพิ่มที่เกิดขึ้นในภายหลังอีก นาย ก. และคณะจึงได้มีหนังสือขอความเป็นธรรม เพื่อของดเงินเพิ่ม เนื่องจากเจ้าพนักงานที่ดินคำนวณราคาประเมินผิดพลาด จนถึงวันที่อธิบดีกรมสรรพากรอนุมัติให้ขยายกำหนดเวลาในการยื่นแบบ ภ.ง.ด.3 จำนวน 660,450 บาท ส่วนค่าอากรแสตมป์ นาย ก. และคณะ ได้ชำระครบถ้วนแล้ว       ต่อมากรมสรรพากรแจ้งผลการพิจารณาวินิจฉัยคำร้องดังกล่าว สรุปความได้ว่า ผู้ซื้อที่ดินได้จ่ายเงินได้พึงประเมินให้แก่นาย ก. และคณะ แต่นำส่งภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ไม่ครบถ้วน เกิดจากกรณีเจ้าพนักงานที่ดินคำนวณราคาทุนทรัพย์ผิดพลาด เป็นเหตุให้นาย ก. และคณะ ต้องร่วมรับผิดชำระภาษีพร้อมเงินเพิ่มในส่วนที่นำส่งไว้ไม่ครบถ้วน ตามมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร โดยอธิบดีกรมสรรพากรอนุมัติให้ขยายกำหนดเวลาการนำส่งภาษีหัก ณ ที่จ่าย สำหรับเดือนธันวาคม 2539 ออกไปจนถึงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2546 ตามมาตรา 3 อัฏฐ แห่งประมวลรัษฎากร แต่นาย ก. และคณะต้องชำระเงินเพิ่มร้อยละ 0.75 ต่อเดือนหรือเศษของเดือน ตามมาตรา 27 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร นาย ก. และคณะ จึงขอให้กรมสรรพากรเสนอรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง เพื่อของดเงินเพิ่มดังกล่าวอีก

:       กรณีนาย ก. และคณะ ได้มีหนังสือขอความเป็นธรรม เพื่อของดเงินเพิ่มในส่วนที่นำส่งไว้ไม่ครบถ้วนนั้น ตามมาตรา 27 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร กำหนดให้เงินเพิ่มถือเป็นเงินภาษีที่เกิดขึ้นโดยผลของกฎหมาย มิได้เกิดจากข้อสัญญาที่ลูกหนี้ให้ไว้แก่เจ้าหนี้ซึ่งต่างจากเบี้ยปรับที่จะงดหรือลดลงได้ ทั้งนี้ กฎหมายได้กำหนดไว้ชัดเจน และการที่จะลดหรืองดเงินเพิ่มได้ก็จะต้องเป็นไปตามกฎหมายเช่นกัน เมื่อนาย ก. และคณะต้องร่วมรับผิดกรณีนำส่งภาษีไว้ไม่ครบถ้วนภายในกำหนดเวลามาแต่แรก จึงต้องถือว่ามีความผิดตั้งแต่เมื่อสิ้นกำหนดเวลาที่กฎหมายกำหนด จึงต้องรับผิดชำระเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระ แต่การนำส่งภาษีไว้ไม่ครบถ้วนภายในเวลาที่กำหนดดังกล่าวเกิดจากเจ้าพนักงานที่ดินคำนวณราคาทุนทรัพย์ผิดพลาด ถือเป็นความบกพร่องของเจ้าพนักงานที่ดิน มิได้เกิดจากเจตนาที่จะหลีกเลี่ยงไม่ชำระภาษี ดังนั้น เพื่อความเป็นธรรมและบรรเทาภาระแก่นาย ก. และคณะ อธิบดีกรมสรรพากรได้อนุมัติให้ขยายกำหนดเวลาการนำส่งภาษีหัก ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 3 อัฏฐ แห่งประมวลรัษฎากร แต่ต้องชำระเงินเพิ่มร้อยละ 0.75 ต่อเดือนหรือเศษของเดือน ตามมาตรา 27 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งเป็นการลดเงินเพิ่มให้ตามกฎหมาย และถือได้ว่า การพิจารณาลดเงินเพิ่มดังกล่าวมีผลเป็นคุณแก่นาย ก. และคณะแล้ว ประกอบกับมาตรา 69 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 กำหนดให้บุคคลมีหน้าที่เสียภาษีอากรตามที่กฎหมายบัญญัติ เมื่อมีกรณีการคำนวณเงินเพิ่มในส่วนที่หักภาษี ณ ที่จ่าย และนำส่งไว้ไม่ครบถ้วนจึงไม่อาจดำเนินการพิจารณางดเงินเพิ่มให้แก่นาย ก. และคณะตามที่ร้องขอ ทั้งนี้ ถือเป็นการปฏิบัติตามประมวลรัษฎากร ผนวกกับรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย