| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/1357 |
| วันที่ | : 24 กุมภาพันธ์ 2543 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการจำหน่ายเงินกำไรออกไปต่างประเทศตามมาตรา 70 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 70 ทวิ |
| ข้อหารือ | : บริษัท ก. จำกัด ซึ่งตั้งขึ้นตามกฎหมายไทย ประกอบกิจการเป็นตัวแทน ซึ่งเป็น สถานประกอบการถาวรในการขายสินค้าในประเทศไทยให้กับบริษัท S จำกัด ซึ่งตั้งขึ้นตามกฎหมายของ ประเทศสิงคโปร์ ในการประกอบกิจการเป็นตัวแทนดังกล่าว บริษัท ก. จะได้รับค่านายหน้าจากบริษัท S เป็นค่าตอบแทน ส่วนการชำระค่าสินค้าลูกค้าในประเทศไทย จะชำระโดยตรงไปยังบริษัท S เมื่อสิ้นสุด รอบระยะเวลาบัญชีในแต่ละปี บริษัท S จะส่งงบการเงินซึ่งตรวจสอบเรียบร้อยแล้วมาให้บริษัท ก. ทำ การยื่นแบบแสดงรายการเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล ตามมาตรา 76 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร สำนักงานสรรพากรภาคเห็นว่า แม้ว่าบริษัท ก. จะมีฐานะเป็นสถานประกอบการถาวรและ เป็นตัวแทนของบริษัท S และบริษัท ก. มีหน้าที่และความรับผิดในการยื่นรายการและเสีย ภาษีเงินได้นิติบุคคลแทนบริษัท S ตามมาตรา 76 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากรก็ตาม แต่การที่ลูกค้าใน ประเทศไทยส่งเงินค่าสินค้าไปให้บริษัท S ในประเทศสิงคโปร์โดยตรง กรณีดังกล่าวยังถือไม่ได้ว่าบริษัท ก. จำหน่ายเงินกำไรออกไปจากประเทศไทยบริษัท ก. จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลตาม มาตรา 70 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร |
| แนววินิจฉัย | : หากบริษัท ก. ซึ่งเป็นตัวแทนในการทำสัญญาซื้อขายแทนบริษัท S มีอำนาจในการสั่งให้ ลูกค้าในประเทศไทยชำระเงินค่าสินค้าไปยังที่ใดก็ได้ กล่าวคือ มีอำนาจสั่งให้ชำระให้แก่ตนเองใน ประเทศไทยก่อนหรือสั่งให้ชำระให้แก่บริษัท S โดยตรงก็ได้ กรณีดังกล่าวถือได้ว่า บริษัท ก. มีการ ครอบครองหรือมีอำนาจควบคุมเงินค่าสินค้าแล้วและแม้ว่าบริษัท ก. จะสั่งให้ลูกค้าชำระเงินค่าสินค้า ไป ยังบริษัท S โดยตรงก็ตาม กรณีจึงถือว่า บริษัท ก.จำหน่ายเงินกำไรจากการขายสินค้าระหว่างบริษัท S และลูกค้าในประเทศไทยแล้ว บริษัท ก. จึงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในอัตราร้อยละ 10 ของ เงินกำไรที่จำหน่ายแทนบริษัท S ตามมาตรา 70 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | : 63/28950 |