| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/พ.1953 |
| วันที่ | : 14 มีนาคม 2543 |
| เรื่อง | : ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีส่งออกใบยาสูบ |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 80/1 (1), มาตรา 81 (1) (ก). มาตรา 81/3 (1) |
| ข้อหารือ | : บริษัท อ. จำกัด ได้ยื่นคำร้องขอคืนภาษีมูลค่าเพิ่มของเดือนภาษีมกราคม 2539 ถึง เดือนภาษีมีนาคม 2539 จำนวน 93,723 บาท จากการตรวจปฏิบัติการของสำนักงานภาษีสรรพากรพื้นที่ ปรากฏว่า บริษัทฯ เป็นผู้ได้รับอนุญาตจากกรมสรรพสามิตให้ดำเนินการส่งเสริมการเพาะปลูกต้นยาสูบ พันธุ์เตอร์กิช ในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 16 จังหวัด และเป็นผู้รับซื้อใบยาสูบพันธุ์เตอร์กิชจาก ชาวไร่ที่ได้รับการส่งเสริมการเพาะปลูกตามเงื่อนไขสัญญาที่ทำไว้กับกรมสรรพสามิต ตามหลักฐานการ ส่งออกใบยาสูบในเดือนภาษีมกราคม 2539 ถึงเดือนภาษีเมษายน 2539 พบว่า บริษัทฯ ส่งใบยาสูบไป ให้ บริษัท ส. จำกัด ซึ่งเป็นบริษัทที่ตั้งอยู่ในประเทศไทยและได้ทำหนังสือถึงกรมสรรพสามิตยินยอมให้ บริษัท ส. เป็นผู้ส่งออกใบยาสูบไปต่างประเทศ โดยบริษัทฯ จะออกใบ INVOICE ให้บริษัท ส. จากนั้น บริษัท ส. จะออกใบ INVOICE ให้กับบริษัท ผู้ซื้อในต่างประเทศ ส่วนเอกสารประกอบการส่งออกอื่น ๆ และการรับชำระเงินค่าสินค้าจะเป็นชื่อของบริษัท ส. สำนักงานภาษีสรรพากรพื้นที่เห็นว่าบริษัทฯ ไม่เป็น ผู้ส่งออกที่จะได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(1) แห่งประมวลรัษฎากร แต่ถือว่าเป็นการขายสินค้าในราชอาณาจักร ซึ่งได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 81(1) แห่ง ประมวลรัษฎากร เนื่องจากเป็นสินค้าเกษตร สำนักงานสรรพากรภาคเห็นว่า การพิจารณาว่าผู้ใดเป็นผู้ส่งออกสินค้าที่จะได้รับสิทธิเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(1) แห่งประมวลรัษฎากร จะต้องพิจารณาจาก ใบขนสินค้าขาออก ตามข้อเท็จจริงใบขนสินค้าขาออกระบุชื่อ บริษัท ส. จำกัด เป็นผู้ส่งออก ต้องถือว่า บริษัท ส. เป็นผู้ส่งออกและได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(1) แห่ง ประมวลรัษฎากร ส่วนกรณีที่บริษัทฯ ขายใบยาสูบพันธุ์เตอร์กิช*ในราชอาณาจักรแม้จะได้รับ ยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 81(1)(ก) แห่งประมวลรัษฎากรแต่เนื่องจากบริษัทฯ เป็น ผู้ประกอบการที่ขอใช้สิทธิจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มก็ต้องมีหน้าที่เสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 81/3(1) แห่งประมวลรัษฎากร เมื่อบริษัทฯ ขายสินค้าดังกล่าวให้แก่ผู้ซื้อในราชอาณาจักรย่อมมีสิทธิเรียกเก็บ ภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 7.0 |
| แนววินิจฉัย | : 1. กรณีบริษัทฯ รับซื้อใบยาสูบจากชาวไร่ และส่งมอบให้บริษัท ส. เมื่อบริษัท ส. รับมอบ ใบยาสูบแล้วได้ส่งออกไปยังต่างประเทศและตามใบขนสินค้าระบุชื่อ บริษัท ส. เป็นผู้ส่งออก ถือว่าบริษัท ส. เป็นผู้ส่งออกและได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(1) แห่ง ประมวลรัษฎากร 2. การขายใบยาสูบโดยมิได้ปรุงแต่งเพิ่มเติม เข้าลักษณะเป็นการจำหน่ายพืชผลทาง การเกษตร ตามมาตรา 81(1)(ก) แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ผู้ขายในราชอาณาจักรได้รับ ยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม แต่บริษัทฯ มีสิทธิแจ้งต่ออธิบดีตามแบบที่อธิบดีกำหนดเพื่อขอจดทะเบียน ภาษีมูลค่าเพิ่มและเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 81/3(1) แห่งประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | : 63/29038 |