| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/ก.513 |
| วันที่ | : 15 กันยายน 2543 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการยื่นแบบแสดงรายการภาษีล่วงหน้า |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 27, มาตรา 3 อัฏฐ วรรคแรก |
| ข้อหารือ | : นาย ก. ได้ให้บริษัท A. จำกัด เช่าอาคารพาณิชย์เมื่อวันที่ 30 เมษายน 2535 เป็นเวลา 10 ปี โดยได้รับค่าสิทธิการเช่าจำนวน 13,700,000 บาท บริษัทฯ ได้หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ไว้ ร้อยละ 5 เป็นเงิน 685,000 บาท กำหนดค่าเช่าเดือนละ 60,000 บาท เจ้าหน้าที่สรรพากรแนะนำ ให้ยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 โดยนำภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายจากค่าสิทธิการเช่าจำนวน 685,000 บาท มา เฉลี่ยตลอดอายุการเช่า 10 ปี มาหักออกจากภาษีที่ต้องชำระในแต่ละปีตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535-2545 มีผล ให้ต้องชำระภาษีเพิ่มเติมเป็นเงิน 578,000 บาท เมื่อถึงกำหนดยื่นแบบแสดงรายการ ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ภ.ง.ด.90 ไม่ต้องนำเงินค่าสิทธิการเช่ามาคำนวณอีก ให้นำเฉพาะเงินได้ ค่าเช่ารายเดือนมาคำนวณภาษีในแต่ละปีเท่านั้น ต่อมาสำนักงานสรรพากรเขตได้แจ้งให้นาย ก. ทราบ ว่า การชำระภาษีตามแบบ ภ.ง.ด.93 และ ภ.ง.ด.90 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535-2539 ไม่ถูกต้อง นาย ก.ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 และ ภ.ง.ด.90 ปรับปรุงใหม่ทั้งหมดและต้องเสียเงินเพิ่มอีกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน ซึ่งหากในปี พ.ศ. 2535 นาย ก. ได้ยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 ถูกต้องคือ นำภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายทั้งหมดมาเครดิตภาษีจะได้รับคืนภาษีจำนวน 576,333 บาท ซึ่งบัดนี้ได้เกินกำหนดเวลาขอคืนภาษี แล้ว นาย ก. จึงยื่นคำร้องขอใช้เครดิตภาษีที่จ่ายไปแล้วตามแบบ ภ.ง.ด.93 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535-2539 ต่อไป พร้อมทั้งขอลดเงินเพิ่มเป็นร้อยละ 0.75 ต่อเดือน จากการยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535-2539 |
| แนววินิจฉัย | : 1. นาย ก. ผู้ร้องมีความตั้งใจจะชำระภาษีให้ถูกต้องตามประมวลรัษฎากรโดยนำเงินได้ ค่าสิทธิการเช่าทั้งจำนวนเป็นเงิน 13,700,000 บาท ซึ่งรวมถึงภาษีที่ถูกหัก ณ ที่จ่าย และนำส่งแล้ว ของเงินได้ดังกล่าว มาเฉลี่ยเป็นเงินได้พึงประเมินเพื่อชำระภาษีเงินได้ล่วงหน้า ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ของปี พ.ศ. 2535-2545 ดังนั้น การที่ผู้ร้องนำเงินภาษีที่ถูกหัก ณ ที่จ่าย จำนวน 685,000 บาท มา เฉลี่ยใช้เป็นเครดิตภาษีตามแบบ ภ.ง.ด.93 ของปี พ.ศ. 2535-2545 จึงชอบที่จะกระทำได้ตาม มาตรา 60 แห่งประมวลรัษฎากร มีผลให้ผู้ร้องไม่ต้องนำภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน 685,000 บาท ไปใช้เป็นเครดิตภาษีในการยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 เพิ่มเติมของปี พ.ศ. 2535 อีกครั้งหนึ่ง 2. กรณีผู้ร้องจะต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 ของปี พ.ศ. 2535-2539 เพิ่มเติมเพื่อปรับปรุง การคำนวณภาษีเงินได้ให้ถูกต้อง โดยต้องนำเงินได้ค่าสิทธิการเช่าเฉลี่ยรายปีที่ได้ยื่นชำระภาษีเงินได้ ล่วงหน้าแล้วตามแบบ ภ.ง.ด.93 ของปี พ.ศ. 2535-2539 ไปรวมคำนวณภาษีเงินได้กับรายได้อื่นตาม แบบ ภ.ง.ด.90 ของปี พ.ศ. 2535-2539 อีกครั้งหนึ่ง พร้อมกับเสียเงินเพิ่มอีกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน หรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสียเพิ่มเติม ตามมาตรา 27 วรรคแรก แห่งประมวลรัษฎากร แต่อย่างไรก็ตาม ผู้ร้องมีเหตุจำเป็นจนไม่สามารถจะปฏิบัติตามกำหนดเวลาได้ จึงอนุมัติให้ ขยายกำหนดเวลาการยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 ของปี พ.ศ. 2535-2539 ของผู้ร้องออกไปอีก 15 วัน นับแต่วันได้รับหนังสือแจ้งคำสั่งอนุมัติ ตามมาตรา 3 อัฏฐ วรรคแรก แห่งประมวลรัษฎากร เพื่อปรับปรุง การคำนวณภาษีเงินได้ของผู้ร้องให้ถูกต้อง ซึ่งมีผลให้ผู้ร้องเสียเงินเพิ่มลดลงเหลือร้อยละ 0.75 ต่อ เดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย ตามมาตรา 27 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | : 63/29800 |